________________
९२:
अन्त्यकर्मदीपके - ॐ उत्तिष्ठ ब्रह्मणस्पते देवयन्तस्त्वेमहे । उपप्रयन्तु मरुतः सुदानव इन्द्र प्राशूर्भवा सचा ।। (य०सं०३४।५६)
इति पितृब्राह्मणमुत्थाप्य विश्वेदेवब्राह्मणमुक्तेनैव मन्त्रेणोत्थाप्य कर्मः पात्रं हस्ते गृहीत्वा
ॐ आ मा वाजस्य प्रसवो जगम्यादेमे द्यावापृथिवी विश्वरूपे । आ मा गन्तां पितरामातरा चा मा सोमो अमृतत्वेन गम्यात् ॥ (य०सं०९।१६) इति प्रदक्षिणीकुर्वन् कर्मपात्रं भ्रमयित्वा विप्रपादाभ्यां निनीय
ॐवाजेवाजेऽवत वाजिनो नो धनेषु विमा अमृता ऋतज्ञाः। अस्य मध्वः पिबत मादयध्वं तृप्ता यात पथिभिर्देवयानः ॥ (य०सं०६।१८)
यान्तु पितृगणाः सर्वे यत: स्थानादुपागताः । सर्वे ते हृष्टमनस: सर्वान् कामान् दन्तु मे ॥ ये लोका दानशीलानां ये लोका: पुण्यकर्मणाम् । संपूर्णान् सर्वभोगैस्तु तान् ब्रजध्वं सुपुष्कलान् ॥ इहास्माकं शिवं शान्तिरायुरारोग्यसम्पदः ।
वृद्धिः संतानवर्गस्य जायतामुत्तरोत्तरा ॥ इति पितॄन् देवांश्च विसृज्य
अद्य मे सफलं जन्म भवत्पादाभिवन्दनात् । अद्य मे गोत्रजाः सर्वे गता वोऽनुग्रहाद्दिवम् ।। पत्रशाकादिदानेन क्लेशिता यूयमीदृशाः । तत्क्लेशजातं चित्तात्तु विस्मृत्य तन्तुमर्हथ ॥ मन्त्रहीनं क्रियाहीनं भक्तिहीनं द्विजोत्तमाः ।
श्राद्धं सम्पूर्णतां यातु प्रसादाद्भवतां मम ॥ इति ब्राह्मणान् प्रार्थयेत् । अस्तु सम्पूर्णमिति प्रतिव० । ततः
ॐ मुञ्चन्तु मा शपथ्यादथो वरुण्यादुत । अथो यमस्य पड़वीशात्सर्वस्माद्देवकिल्विषात् ।। (य०सं०१३।६० इति द्विजशिखां विमुच्य-.
ॐ त्रीन्समुद्रान्समसृपत्स्वर्गानां पतिषभ इष्टकानाम् । पुरी