________________
व्यवस्थापकरण
अनेकाdव्यवस्थाप्रकरणम् ]
[[२४९ः थोरुपपादनम् उपक्रमोपसंहारो, यथा-छान्दोग्ये षष्ठे प्रकरणे प्रतिपाधस्थाऽद्वितीयवस्तुन:-"एकमेवाऽद्वितीयम्" [छान्दोग्योपनिषद्, ६, २, १, ] इत्यादौ, "एतदात्म्यम्[छान्दोग्योपनिषद्, ६१६, ३] इत्यन्ते च प्रतिपादनम् " १, प्रकरणप्रतिपाधस्य तन्मध्ये पौनापुन्येन प्रतिपादनम्-अभ्यासा, यथा-तत्रैवाद्वितीयवस्तुनः- "तत्त्वमसि" [छान्दोग्योपनिषद्, ६, ८-१६ प्रान्ते ] इति नवकृत्य प्रतिपादनम्:२७ प्रकरणप्रतिपाद्यस्य प्रमाणान्तराविषयीकरणम्-अपूर्व त्वम् , यथा-तत्रैपाद्वितीयवस्तुनो भानान्तराविषयीकरणम् ३ । फलं तु-प्रकरणप्रति-- पाधार्थज्ञानस्य तदनुष्ठानस्य वा तत्र श्रूयमाणं प्रयोजनम् , यथा तत्र “आचार्यवान् पुरुषो वेद, तस्य तावदेव चिरं यावन विमोक्षे(क्ष्य), अथ च सम्पत्स्ये" [छान्दोग्योपनिषद्, ६, १४, २.] इति, अद्वितीयवस्तुज्ञानस्य तत्प्राप्ति प्रयोजनं श्रूयते ४ । प्रकरणप्रतिपाधस्य प्रश‘सनम्-अर्थवादः, यथा तत्र-"थेनाश्रुतं श्रुतं भवत्यमतं यतमपिज्ञातं पुन्यन प्रतिपादन रूपमभ्यासमद्वितीयवस्तुनि दर्शयति- यथेति । तत्रैव छान्दोग्य पष्ठे प्रकरण ५व, ५वमग्रेऽपि । नवकृत्व. नबचारम् । अपूर्वत्वाख्यं तृतीयं तात्पर्यलिङ्ग लक्षयति- प्रकरणेति। अद्वितीयवस्तुन आगमप्रमाणातिरिकप्रमाणाऽविषयत्वादपूर्वत्वं समस्तीत्याह- यथेति । फलाख्यं चतुर्थ तात्पर्यलिझं लक्षयति- फल त्विति । तदनुष्टानस्य प्रकरणप्रतिपाद्यानुधानस्य । तत्र प्रकरणे, एवमग्रेऽपि । उक्तप्रयोजनमद्वितीयवस्तुज्ञातस्य दर्शयति- यथेति। वेद ब्रह्मतरत्र जानाति । तस्य ब्रह्मतत्त्वज्ञानवतः पुरुषस्य । यावन विमोक्ष्य इति- अस्य जीवन्मुतस्थापि
તો ચાવ પ્રારારોપમોતીગરોષહિતા વિદ્યચા મુખ્ય તાવવા વિન્ડક્વ થ થશેખકોરધામધુપમોનન્તરમાં
