________________
।
१
२४६ ]
[ તવોદિનીવિકૃતિવિભૂષિત चिदेकाकारवृत्तेः शमादिगुणानां चाभ्यासादेव स्वरूपविश्राभिवति, न तु सकृशानमात्रा , तदुक्तं वसिष्ठेन
"न यावत् सममभ्यस्तौ, ज्ञान-सत्पुरुषक्रमौ । एकोऽपि नैतयोस्तावत् , पुरुषस्येह सिध्यति" ॥ १ ॥ इति,
'यावद् यावदन्तर्मुख: सन्नाऽऽत्मतत्वं पश्यति, तावत् तापच्छमादिमान्न भवति, यावद् यावदन्तर्मुख: सन् शमादिमान भवति तावत् तावदात्मतवमीक्षते' इत्यनुभवसिद्धत्वानिर्विकल्पचिदेकाकासकारणवृत्त्या वृत्तिलक्षणज्ञानाम्यावेन सहैव सत्पुरुषक्रमसंज्ञित शमाधुपेतात्मविचारमावर्तयेदित्येतदर्थः ।
शमादय:-शम-दमोपरति-तितिक्षा-समाधान-श्रद्धांत, तत्र शम:श्रवणादिव्यतिरिक्तविषयेभ्यो मनोविनिग्रहः १, दमो वायेन्द्रियाणां तव्यतिरिक्तविषयेभ्यो निवर्तनम् २, उपरतिः-विहितानां कर्मणां समाधिव्यापकत्वे विधिना परित्यागः ३, तितिक्षा-शीतोष्णादिપ્રમા! વિગેપ. વર્ષોત્રહ્મરિવૃત્તિત ધટાઝિડપવાસાવૃત્તિवैलक्षण्यम् । परब्रहमानं भवति' इति यदुक्तं तदुताखण्डाकारवृत्त्यभ्यास शमादिगुणाभ्यासादेव, न तु सदुपवृत्तिमात्रत इत्याहएतदखऽचिटकाकारवृत्तरिति- अस्य 'अभ्यासादेव' इत्यनेनान्वयः। 'मादि' इत्यादिपदात् दमोपरति-तितिक्षा-समाधान श्रद्धानामुपग्रहः। उपाय वसिष्ठवचनसंवादमाह- तदुक्तं वसिष्टेनेति । 'न याबद्' इत्यादि. वसिष्टवचनार्थमुपदर्शयति- यावद् यावदित्यादिना। शमादयः के ? इत्यपेक्षायामाह- शमादय इति । तत्र शमादिपुषट्स मध्ये । 'श्रवणादि' ફ્રાપિવાન્મનન દેવપત્રશ્રવણળપવું થવખાિિવધવપર तद्वयतिरिवेति-श्रवणादिलक्षणमनोविपयव्यतिरिक्त्यर्थः । 'विधिना'
