________________
रुपसुंदरी.
व्यापारी लक्ष्मीनी अगवडमां आवे किंवा कोई आवरुदार माणस उपर राजानी इतराजी थाय तो बा भिक्षुक पोतानी मोसम समजी ते वखते संकटमां सपडायला मनुष्य पासे जइ, एकाद ग्रहनी पीडा छे अगर गामदेवतानो कोप छ एम मिथ्या वातोथी हेमना मनमां व्हेम बेसाडी देतो अने पछीथी पोतानी इच्छा मुजब हेमनी पासेथी द्रव्य कढावतो. आवा अनेक व्यवसायथी ते घणीज संपत्ति प्राप्त करी शक्यो हतो.
खेडुतवर्गने पण आ ब्राह्मण कामधेनु जेवो लागतो. वळी हेना गरीब स्वभाव, पूछकुंज नहीं ! साधारण धूर्तपणुं राख्यु एटले थयुं, पछी जोई ए हेने पीगळावी पोतानुं कार्य साधी शकाय. आ भिक्षुक पण धूर्तपणानू पुतळुन होवाथी ते जुदा जुदा रस्ते खेड्डतवर्गने हमजावी-पटावी हेमनी पासेना द्रव्यनु हरण केवी रीते करतो ते जुहूं कहेवानी जरुर नथी.
वळी ते भिक्षुके-धूतें लोककल्याण माटे गामदेवतानो अभिषेक ! करवानुं धींग एटला सपाटाथी चलाव्युं हतुं के जेथी खरी व्हेती नदीनो प्रवाह बंध थई आभिषेकना जळनी एक कृत्रिम नदी व्हेवा लागी हती. आ अनर्थ बद्दल एक वखत हेना पुत्रे पण आश्चर्यथी खुलासो माग्यो हतो, त्यारे ते गुस्साना भावेशमां बोल्योः
"मूर्ख, रहने बिरकुळ अक्कल नथी. आ नदीना प्रवाहनी उळटपालटथीज द्रव्यनी उलटपालट थई छे, समज्यो; ते प्रवाह
