________________
१८२
जैनग्रन्य-प्रशस्तिसंग्रह वंदामि उसहसेणं तिहुवण-जिय-बंधवं सिवं संतं । गाण-किरणावहासिय-मयल-इयर-तम-पग्णामियं दिटु ॥२॥ अरहंतपदो (अरहंतो) भगवंतो सिद्धा मिद्धा पसिद्ध पाइरिया। साहू साहू य महं पसियंतु भडारया मवे ॥३॥ अज्जजणंदिसिस्सेणुज्जुब-कम्मस्त चंदसेणस्त । तह णत्तवेण पचत्थूहएणयभाणुणा मुणिणा ॥४॥ सिद्धत-छद-जोइस-वायरण-पमाण-सत्थ-णिवुगोगा । भट्टारएण टीका निदिएसा वीरसेणेण ।।५।। श्रट(ठ)तीसम्हि सामिय(सतमए) विक्कमणामंकिए सु-सगणामे। वासेसु तेरसीए भाव(णु)विलग्गे धवल-पक्खे ॥६॥ जगतुंगदेव-रज्जे रिम्हि कंभाम्ह राहुणा कोणे। सूर तुनाए संते गुरुम्हि कुलविल्लए होते ॥७॥ चाम्हि व(त)रणि-वुत्ते सिंघ सुक्कम्मि मीणे चम्मि । कत्तिय-मासे एसा टीका हु समाणिश्रा धवला ॥ . बोदणरायणरिदे गरिदचूडामणिम्हि भुजते। सिद्धतगंथमस्थिय गुरु पसाएण विगता सा ||९| शब्दब्रह्मति शालेगणधरमुनिरित्येव राहान्तविद्भिः । साक्षात्सर्वज एवेत्यवहितमतिभिस्सूक्ष्मवस्तुप्रणातैः(वीणैः) यो दृष्टो विश्वविद्यानिधिरिति जगति प्राप्तभट्टारकाख्यः । स श्रीमान्वीरसेनो जयति परमतध्वान्तभित्तंत्रकारः॥१०॥ (इसके श्रागे ग्रन्थमें कनडी प्रशस्ति है।)
इति श्रीधवलप्रशस्तिः। * अागे पृष्ठ १८७ के नोटमें उल्लेखित बाराकी उस प्रशस्ति-प्रतिमें 'मीणे चंदम्मि' ही पाठ है 'नेमिचंदम्मि'जैसा अशुद्ध पाठ नहीं ।