________________
हरिवंशपुराण - प्रशस्ति
सुरेन्द्र मुकटाश्लिष्ट- पादपद्माशुकेशरं । प्रणमामि महावीरं लोकत्रितय-मंगलम् ||२||* वन्दे नेमीश्वरं भक्त्या त्रिदशाधिप-वंदितं । त्रिजगत्पूज्यपादाब्जं समस्ताऽघविनाशनं ॥३॥
X
X
x
श्रीवीर जिननाथोक्तो गौतमं गणनायकं । सोऽर्थः प्राप्तः सुषम् च श्रीजम्बूस्वामिनं ततः ॥ ४६ ॥ विद्युच्चरं ततः कीर्तिमनुत्तरविदं क्रमात् । रविषेणाभिधाचार्ये जिनसेन गुरु ं ततः ॥४७॥ तद्वाक्यरचना प्राप्य मयाऽत्र क्रियते स्फुट | ग्रन्थं सुखेन मनुजा यथा जानंति सत्कथां ||४८ || भद्रबाहुं प्रणम्याथ यतिसंघनमस्कृतं ।
श्री कुन्दकुन्दाचार्यादीन् मुनीन् रत्नत्रयाकितान् ||४६ गुरु सकलकीर्तिं च श्रुताभोधि महामुनि । भक्त्या भुवनकीर्ति च चचत्कीर्ति तपोनिधि ||५०|| निर्मथान् शुद्ध चारित्रानित्याद्यानपरानपि । अनुक्रमात्संगमुक्तान् रागद्वेषातिगान् सदा ||५१|| तन्मया जिनदासेन संक्षेपादुच्यतेऽधुना । हरिवंशस्य चरित भव्य श्रुति-सुखाकरं ॥ ५२॥
अन्तभाग:
श्रीमन्नेमि चरित्रमुत्तममिदं नानाकथापूरित पापध्वान्त-विनाशनैक-तरणिः कारुण्यक्ल्लीवनं ।
१०१
* ये दोनों श्लोक मूलतः श्रीरविषेणाचार्यकृत पद्मचरितके हैं । अन्य पद्योंकी तरह इन्हे भी ग्रन्थमें उद्धृत किया गया है।
