________________
अथ दशवैकालिकसूत्रपावः।
.903 असणं पाणगं वा वि, खाश्मं साश्मं तहा ॥ जं जाणिक सुणिजा वा, वणिमन पगमं श्मं ॥५१॥ तं नवे नत्तपाणं तु संजयाण अकप्पिकं ॥ दितिअं पमित्राश्के, न मे कप्पर तारिसं ॥ ५॥ असणं पाणगं वा वि, खाश्मं साश्मं तहा ॥ जं जाणिक सुणिजा वा, समणा पगडं मं ॥ ५३॥ तं नवे लत्तपाणं तु, संजयाण अकप्पिरं ॥ दितिरं पमिश्के, न मे कप्प३ तारिसं ॥ ५५ ॥ उद्देसि कीअगडं, पूश्कम्मं च आह ॥ अनोअरपामिच्चं, मीसजाय विवजाए ॥ ५५॥ जग्गमं से अ पुलिजा, कस्सा पगडं कम ॥ सुच्चा निस्संकिअं सुधं, पमिगाहिज संजए ॥ २६॥ असणं पाणगं वा वि, खाइमं साइमं तहा ॥ फुप्फेसु हुज उम्मीसं, बीएसु हरिएसु वा ॥ १७ ॥ तं नवे लत्तपाणं तु संजयाण अकप्पिधे । दिति पमिआइरके, न मे कप्प३ तारिसं ॥ ॥ असणं पाणगं वां वि, खाश्मं साइमं तहा ॥ उदगंमि हुऊ निरिकत्तं, उत्तिंगपणगे सु वा ॥ एए॥ तं नवे नत्तपाणं तु, संजयाण अकप्पियं ।। दितिरं पमिश्राइक, न मे कप्प३ तारिसं ॥ ६ ॥ असणं पाणगं वा वि, खाइमं साइमं तहा ॥ तेजम्मि हुऊ निस्कित्तं, तं च संघट्टिया दए ॥ ६१॥ तं जवे लत्तपाणं तु, संजयाण अकप्पियं ॥ दितिशं पडिआइरके, न मे कप्पश् तारिसं ॥ ६ ॥
एवं जस्सिकिआ, उस किया, उजालिआ, पजालिया, निवाविश्रा, ॥
उसिंचिआ, निस्सिचित्रा, उवत्तिा उयारिया दए ॥ ६३ ॥ तं नवे नत्तपाणं तु, संजयाण अकप्पिरं ॥ दितिरं पडिआश्के, न मे कप्पश् तारिसं ॥ ६ ॥ हुक क सिलं वा वि, इट्टालं वा वि एकया ॥ विरं संकमाए, तं च होऊ चलाचलं ॥ ६५ ।। ण तेण निरकु गनिजा, दिो तव असंजमो ॥ गंजीरं मुसिरं चेव, सबिंदिअसमाहिए ॥ ६६ ॥ निस्सेणि फलगं पीढं, उस्सवित्ता मारुहे ॥ मंचं कोलं च पासायं, समण एव दावए ॥ ६७ ॥ उरूहमाणी पडिवजा, हवं पायं व लूसए ॥ पुढविजीवे वि हिंसिका, जे अतन्निस्सिा जगे ॥ ६ ॥ ए आरिसे महादोसे, जाणिकण महेसिणो ॥ तह्मा मालोहडं निरंकु, न पमिगिएहंति संजया ॥ ६ए॥ कंदं मूलं पलंब वा, आमं छिन्नं च सन्निरं ॥ तुंबागं सिंगबेरं च, आमगं परिवाए ॥ ७० ॥ तहेव सत्तुचुन्नाइ कोलचुनाइ आवणे ॥ सक्कुलिं फाणिवे पूलं, अन्नं वा वितहाविहं ॥ ७१ ॥ विकायमाणं पसढं. रएणं परिफासिवे॥दितिनं पडियारके, न मे कप्पा तारिसं ॥ ७॥
बहुअघ्रिं पुग्गलं, अणिमिसं वा बहुकटयं ॥ अलिअंतिंडुरं विवं, नबुखंडं, व सिंवलिं ॥ ३ ॥ .अप्पो सिया नोअणजाए, बहु उज्य धम्मिए ॥ दंति पडिआख्खे, न मे कप्पश् तारिस ।। ४ ।। तहे वुच्चावयं पाणं, अवावारधोअणं ॥ संसेश्मं चाउलोदगं, अहुणाधोरं विवजए ॥ ५॥ जं जाणेज चिरा धोयं, मईए दंसणेण वा ॥ पडिपुचिमण सुच्चा वा, जं च निस्संकि नवे ॥ १६॥ अजीवं परिणयं नच्चा, पमिगाहिक संजए ॥ अह संकियं नविजा, आसाश्त्ता ण रोअए ॥ ७ ॥ थोवमासायणाए, हत्थगंमि दलाहि मे ॥ मामे अचंबिलं पूरं, नालं तिन्हं विणित्तए ॥ ७ ॥ तं च अचंबिलं पूर्य, नालं तिन्हं विणित्तए ॥ दितिरं पमिआख्खे, न मे कप्पर तारिसं ॥ Jए ।। तं च होऊ अकामेणं, विमणेण पडिबिरं ॥ तं अप्पणा न पिवे, नो वि अन्नस्स दावए ॥ ७० ॥ एगंतमवक्कमित्ता, अचित्तं पडिलेहिआ ॥ जयं परिणविजा, परिठप्प पडिक्कमे ॥ १॥ सिया च गोयरग्गगडे, इनिजा परिनुत्तुरं ।। कुगं नित्तिमूलं वा, पमिलेहित्ता फासुझं ॥ ॥ अणुन्नवित्तु मेहावी, पडिन्छन्नंमि संवुडं , हत्थगं संपमङित्ता, तत्य तुंजिक संजए॥ ३ ॥ तत्थ से ढंजमाणस्स, अन्झिं कंटजे सि ॥ तणकच्सक्करं वा वि, अन्नं वा वि तहाविहं ॥४॥ तं नरिकवित्तु न निरिकवे, आसएण न उडए । हत्येण तं गहेऊण, एगंतमवक्कमे ॥ ५॥