________________
६०० राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस-(४३)-मा. प्रधानत्वानियादेनचैवंचूतो नवतीत्यनिप्रायः । चतुर्य पदं नवतीत्येतदेव सूत्रक्रमप्रामाण्याऽत्तरोत्तरगुणापेक्ष्या चतुर्थ मिति । नवति चात्र लोकः । अत्रेति विनयसमाधौ श्लोकश्वन्दो विशेषः॥
पेदेश हिआणुसासणं, सुस्सूसई तं च पुणो अहिहिए॥
न य माणमएण मळाई, विणयसमाहिआययहिए ॥ २॥ (श्रवचूरिः) प्रार्थयति हितमनुशासनम्। श्राचार्या दिव्य उपदेशं शुश्रूषतीत्यनेकार्थत्वाद्यथाविषयमवबुध्यते । तच नावबुझं सत्पुनरधितिष्ठति यथावत्करोति न कुर्वन्नपि मानगर्वेण माद्यति मदं याति विनयसमाधौ । आयतार्थी मोक्षार्थी ॥२॥ - (अर्थ.) ते श्लोक श्रा रीते. पेहेश इत्यादि सूत्र. (आययहिए के) थायतार्थी एटले मोदना अर्थी एवा साधु जे ते (हिवाणुसासणं के ) हितानुशासनं एटले इहलोक परलोकने विषे हितकारी एवा उपदेशने आचार्य उपाध्याय विगेरेनी पासेथी (पेहेश के० ) प्रार्थयते एटले श्वे. ( च के० ) पुनः (तं के) तत् एटले ते श्राचार्य प्रमुखोए करेल उपदेश प्रत्ये ( सुस्सूस के०) शुश्रूषति ए. टले जेवो विषय होय ते प्रमाणे जाणे. ( पुणो के०) पुनः एटले वली जे रीते जाण्यु होय ते रीते ( अहिहिए के० ) अधितिष्ठति एटले आचरण करे. पण आचरण करतां ( विणयसमाहि के ) विनयसमाधौ एटले विनयसमाधिना संबंधमां (माणमएण के) मानमदेन एटले अहंकार गर्व वडे (न मऊ के०) न मायति एटले मद न करे. ॥५॥
(दीपिका.) सचायम् । पेहेश इत्यादि। साधुर्हितानुशासनं प्रार्थयत श्वति । पुनः श्राचार्या दिल्य इहलोकपरलोकयोरुपकारिणमुपदेशं शुश्रूषति । धातूनामनेकार्थत्वात् यथाविषयमवबुध्यते । तच्च अवबुद्धः सन् पुनः अधितिष्ठति यथावत् करोति । न च कुर्वन्नपि मानमर्दन गर्वमदेन माद्यति मदं याति । विनयसमाधौ विनयसमाधिविषये । किंनूतः साधुः। आयतार्थिको मोदोर्थीति ॥२॥
(टीका.) स चायम् । पेहेश इत्यादि सूत्रम्। अस्य व्याख्या। प्रार्थयते हितानुशासन मिलतीहलोकपरलोकोपकारिणमाचार्यादिन्य उपदेशम् । शुश्रूषतीत्यनेकार्थत्वायथाविषयमवबुध्यते । तच्चावबुझे सत्पुनरधितिष्ठति यथावत् करोति । न च कुर्वन्नाप
मानमदेन मानगर्वेण माद्यति मदं याति । विनयसमाधौ विनयसमाधिविषय. आय- तार्थिको मोक्षार्थीति सूत्रार्थः ॥२॥ .
