________________
दशवैकालिके नवमाध्ययने चतुर्थ उद्देशकः। ५५ के ) व्रजति एटले जाय . इति ब्रवीमि एटले तीर्थकर. गणधरना उपदेशथी हूं एम कडं दुं. पण पोतानी भतिथी कहेतो नथी. ॥ १५ ॥ इति श्रीविनयसमाधिनामक नवमा अध्ययनना त्रीजा उद्देशानो वालाववोध संपूर्ण.॥३॥ - (दीपिका.) अथ प्रस्तुतफलस्य नाना उपसंहरन्नाह । एवं विधो मुनिः गतिं सिफिरूपां ब्रजति गहति । किं कृत्वा । गुरुमाचार्यादिरूपमिह मनुष्यलोके सततं निरन्तरं विधिनाराध्य । किंनूतो मुनिः। जिनमतनिपुण आगमे प्रवीणः । पुनः किंनूतो मुनिः । अनिगमकुशलः । लोकप्राघूर्णकादिप्रतिपत्तिददः । किं कृत्वा सिडिं याति । रजोमलं पुरारुतं विधूय । अष्टप्रकारं कर्म दपयित्वेत्यर्थः । किंजूतां गतिम् । नासुरां ज्ञानतेजोमयीम् । पुनः किंजूतां गतिम् । अतुलाम् । अस्याः सदृशी अन्या गतिर्नास्ति । ब्रवीमीति पूर्ववत् ॥ १५ ॥
इति श्रीदशवैकालिके समयसुन्दरविरचितायां शब्दार्थवृत्तौ नवमाध्ययने तृतीय उद्देशकः समाप्तः ॥३॥ . (टीका.)प्रस्तुतफलानिधानेनोपसंहरन्नाह । गुरुं ति सूत्रम्। अस्य व्याख्या । गुरुभाचार्यादिरूपमिह मनुष्यलोके । सततमनवरतं । परिचर्य विधिनाराध्य ।मुनिः साधुः । किंविशिष्टो मुनिरित्याह। जिनमतनिपुण आगमे प्रवीणः। श्रनिगमकुशलो लोकपाधूर्णकादिप्रतिपत्तिददः । स एवंचूतः। विधूय रजोमलं पुराकृतं पयित्वाप्टप्रकारं कमेंति नावः । किमित्याह । नास्वरां ज्ञानतेजोमयत्वात् । अतुलामनन्यसदृशीं गतिं सिछिरूपां बजतीति गछति । तदा जन्मान्तरेण वा सुकुलप्रजात्यादिना प्रकारेण । ब्रवीमीति पूर्ववदिति सूत्रार्थः ॥ १५ ॥
इति विनयसमाधौ व्याख्यातस्तृतीय उद्देशः॥३॥
अथ चतुर्थ उद्देशः। सुअं मे अानसं तेणं जगवया एवमकायं । इह खलु येरेविं नगवंतेहिं चत्तारि विषयसमादिहाणा पन्नत्ता । कयरे खलु ते येरोहिं नगवंतेहिं चत्तारि विणयसमादिगणा पन्नत्ता। इमे खलु ते थेरेहिं नगवंतेहिं चत्तारि विणयसमादिहाणा पन्नत्ता । तं जहा। विणयसमाही । सुअसमाही। तवसमाही। आयारसमाही॥
