________________
५७४ राय धनपतसिंघ बदाडुरका जैनागमसंग्रह, नाग ततालीस (४३) -मा.
( श्रवचूरिः ) संघ स्पृष्ट्वा कायेन तयोपधिना वा क्षमखापराधं मे मम न पुनरिति नचाहमेवं भूयः करिष्य इति ॥ १८ ॥
( अर्थ. ) उपर कह्या प्रमाणे कायानो विनय कहीने हवे वाणीनो विनय कहे d. संघट्टत्ता इत्यादि सूत्र, शिष्य जे ते ( कारण के० ) कायेन एटले शरीरवडे अर्थात् पोताना हाथे श्राचार्यजीना चरणने ( संघट्टत्ता के० ) संघट्टय एटले स्पर्श करीने अथवा पगे स्पर्श न कराय एम होय तो तेमनी ( उवहिणामवि के० ) उपधिनापि एटले उपधिवडे पण अर्थात् श्राचार्यजीना कपडा, उघो प्रमुख उपकरणने पण स्पर्श करीने मिठामि डुक्कड दइ ( वश्ऊ के० ) वदेत् एटले कहे. शुं कड़े ते कहे बे. ( मे के० ) मे एटले मारा ( वराहं के० ) अपराधं एटले अपराध प्रत्ये ( खमेद के० ) कमख एटले खमो, सहन करो . ( न पुति के० ) न पुनरितिच एटले फरिथी एवो अपराध करीश नहि. ॥ १८ ॥
( दीपिका. ) एवं काय विनयं कथयित्वा वचन विनयमाह । साधुः गुरुं प्रति मिथ्यादुष्कृतपुरःसरम निवन्द्य एवं वदेत् । न पुनरिति । न च श्रहमेवं नूयः करिष्यामीति । एवं किमित्याह । हे गुरो मम मन्दजाग्यस्य अपराधं दोषं क्षमस्व सदस्य । किं कृत्वा । कायेन देहेन कथं चित्तथाविधे प्रदेश उपविष्टं गुरुं संघट्टय स्पृष्ट्वा पुनः उपधिनापि कल्पादिनापि कथंचित् संघट्टय ॥ १८ ॥
( टीका. ) एवं काय विनयम निधाय वाग्विनयमाह । संघह त्ति सूत्रम् संघट्टप पृष्ट्वा कायेन देन कथं चित्तथाविधप्रदेशोपविष्टमाचार्यं तथोपधिनापि कल्पादिना कथंचित्संघट्टय मिथ्याडुष्कृतपुरःसरमनिवन्द्य क्षमस्व सहखापराधं दोषं मे मन्दभाग्य - स्यैनं वदेब्रूयान्न पुनरिति च नाहमेनं भूयः करिष्यामीति सूत्रार्थः ॥ १८ ॥ डुग्गन वा पच्प्रोएणं, चोइन वहई रहं ॥
एवं बुद्धि किञ्चाणं, वृत्तो वृत्तो पकुवई ॥ १० ॥
( श्रवचूरिः ) द्वाभ्यां गाथाज्यां कायविनय उक्तः । एतत्स्वयं विद्वान् सर्व करोति । तदन्यः कथमित्याह । डुगौरिव गलिबलीवर्दवत् प्रतोदेनाराद एक लक्षणेन नोदितो विद्धः सन् वदति रथम् । एवं दुर्बुद्धिः शिष्यः । कृत्यानामाचार्यादीनां कृत्यानि वा तदनिरुचितकार्याणि पुनः पुनः निहितः प्रकरोति ॥ १७ ॥
( अर्थ. ) उपर कहेल विनयने बुद्धिमान् शिष्य पोतानी मेले करे, पण जे दुर्बुशिवालो होय ते शीरीते करे ते कहे बे. डुग्गर्न वा इत्यादि सूत्र. ( वा के० ) वा ए