________________
४६४ राय धनपतसिंघ बदाउरका जैनागमसंग्रह नाग तेतालीस-(४३)-मा रा कन्येति सावद्यं वर्जयेत् । अनुमत्यादिदोषप्रसङ्गात् । निरवद्यं नापेत । सुकृतमनेन वैयावृत्त्यादि । सुपक्कं ब्रह्मचर्य साधोः। सुनिन्नं स्नेहवन्धनं। सुहृतमात्मानं स्वजनादेः। सुमृतं पंमितमरणेन । सुनिष्टितं कर्म अप्रमत्तसाधोः । सुलष्टा क्रियेति ब्रूयात् ॥४१॥ __ (अर्थ.) उपरती गाथामां कहेला अर्थ-ज वधारे स्पष्टीकरण करे ते. सुकडित्ति इत्यादि सूत्र. (मुणी के०) मुनिः एटले साधु (सावऊं के०) सावयं एटले सावध वचन प्रत्ये (वजए के०) वर्जयेत् एटले वर्जे, शीरीते वर्जे ते कहे . (सुकडित्ति के०) सुकृतमिति एटले को ऊगडा टंटाना फेसला वास्ते सना ठीक करी एम न कहे. (सुपकित्ति के०) सुपक्क मिति एटले सहस्रपाक प्रमुख तेलनो पाक सारी पेठे कस्यो एम न कहे. (सुबिन्ने के०) सुछिन्नं एटले जंगल प्रमुख कापी नाख्युं ते ठीक कडे, एम न कहे. (सुहडे के०) सुहृतं एटले को कुछ माणसनुं धन चोरा गयु ते ठीक थयु, एम न कहे. (मडे के०) मृतः एटले फलाणो मुस्मन मरी गयो ते ठीक थयु, एम न कहेवु. ( सुनिधि के०) सुनिष्ठितं एटले हुं पैसावालो एवो अहंकार राखनार फलाणानुं धन नाश पाम्युं ते ठीक थयुं एम न कहेवू. तथा (सुलहित्ति के०) सुलष्टेति एटले फलाणी कन्या सुंदर ने एम कहे. एवा सावद्य वचन न कहेवा. पण निरवद्य वचन तो कहेवा. जेम के, फलाणा साधुए वेयावच्च सुकृतं एटले सारं कस्तूं. फलाणा साधुनुं ब्रह्मचर्य सुपक्कं एटले सारं परिपक्क थयु. फलाणा सा. धुए पोताना संबंधीउने विषे रहेढुं स्नेहबंधन सुबिन्नं एटले सारीपेठे कापी नाख्यु. शिष्यना उपकरण उपसर्गमां सुहृतं एटले लुप्त थया ते ठीक थयु. फलाणो साधु सु. मृतः एटले पंमित मरण पाम्यो ते ठीक थयु. को प्रमाद रहित साधुनुं कर्म सुनिष्टितं एटले सारीपेठे खपा गयु. फलाणा साधुनी क्रिया सुलष्टा एटले बहु सारी ने आ रीते निरवद्य वचन कहे. ॥१॥
(दीपिका.) तत्र निष्ठितं न एवं ब्रूयादित्याह।मुनिःसाधुः इति सावद्य सपापमिति वदयमाणप्रकारेण वर्जयेत् ।इतीति किम् । तदाह । सुकृतमिति सुष्टु कृतं सनादि। सुपकंति । सुष्टु पक्कं सहस्रपाकादि । सुन्नित्ति सुष्टु मिन्नं वनादि । सुहमित्ति सुष्टु हृतं कुषस्य वित्तम् । मडेति सुष्टु मृतः प्रत्यनीक इति । अत्रापि सुशब्दोऽनुवत्तेते । सुनिध्यिति सुष्टु निष्ठितं वित्तानिमानिनो वित्तम् । सुलहत्ति सुष्टु सुन्दरा कन्या इत्येवं सावद्यमालपनं वर्जयेत् मुनिः।अनुमत्यादिदोषप्रसंगात्। निरवयं निःपापं तु वदेत् । श्द| मेव पद्यमर्थान्तरेण व्याख्यानयति सुकमित्ति । सुष्टु कृतं वैयावृत्त्यमनेन । सुपकत्ति।सुप ब्रह्मचर्य साधोः।सुबिन्नमिति। सुष्टु बिन्नं स्नेहवन्धनमनेन। सुहृतमिति सुष्टु हृतं शिष्य