________________
.. . दशवकालिके सप्तमाध्ययनम् ।
४५२ एटले टूको एवा ( वा के० ) अथवा ( महबए वि०) महबकमपि एटले मोटा एवा पण जोतरवा योग्य बलदने ( संवहण त्ति अके) संवहन इति च एटले सं. वहन प्रकारे ( वए के० ) वदेत् एटले बोलवू. ॥ २५ ॥ .. (दीपिका.) साधुः युवा गौरिति दम्यो गौर्युवा इति ब्रूयात् । धेनुं गां रसदा इति ब्रूयात्। रसदा गौरिति। तथा ह्रस्वं महतकं वापि गोरथकं ह्रस्वं वाह्यं महलकं वदेत् संवहन मिति च रथयोग्यं संवहनं धुर्यं वदेत् ॥ २५ ॥ ... (टीका.) प्रयोजने तु कचिदेवं नाषेतेत्याह जुवं ति सूत्रम् । युवा गौरिति दम्यो गौर्युवेति ब्रूयात् । धेनुं गां रसदेति ब्रूयात् । रसदा गौरिति । तथा इस्वं महतकं वापि गोरथकं ह्रस्वं वाह्यं महलकं वदेत् । संवहनमिति रथयोग्यं संवहनं वदेत् । क्वचिदिगुपलक्षणादौ प्रयोजन इति सूत्रार्थः ॥२५॥
तदेव गंतुमुजाणं, पवयाणि वणाणि अ॥
रुका महल पेदाए, नेवं नासिक पन्नवं ॥२६॥ - (श्रवचूरिः ) किंच तथैव गत्वोद्यानं जलक्रीडास्थानं पर्वतान् वनानि च वृद्धान् महतः प्रेक्ष्य नैवं नाषेत प्रज्ञावान् ॥ २६ ॥
(अर्थ.) ( तहेव के० ) तथैव एटले तेमज ( उजाणं के०) उद्यानं एटले कीडा करवाना बगीचामा ( पव्वयाणि के०) पर्वतान् एटले पर्वतो उपर (अ के०) च एटले वली ( वणाणि के) वनानि एटले जंगलोमां (गंतुं के०) गत्वा एटले जश्ने ( महल के०) महतः एटले मोटा ( रुका के) वृदान् एटले वृदोने (पेहाए के) प्रेक्ष्य एटले जोश्ने (पसवं के) प्रज्ञावान् एटले बुझिशाली साधु (एवं के०) कहीशुं ते प्रकारे (न नासिज के०) न नाषेत एटले न बोले.॥२६॥ ... (दीपिका.) पुनः कीदृशीं नाषां साधुन वदे दित्याह । प्रज्ञावान् साधुः एवं नाषां न नाषेत । किं कृत्वा । तथैव पूर्ववत् उद्यानं जलक्रीडास्थानं गत्वा । तथा पर्वतान् प्रतीतान् तथा वनानि च तत्र वृदान् महतो महाप्रमाणान् उत्प्रेक्ष्य दृष्ट्वा ॥२६॥
(टीका.) तहेव त्ति सूत्रम् । तथैवेति पूर्ववत् । गत्वोद्यानं जनक्रीडास्थानं तथा पर्वतान् प्रतीतान् गत्वा । तथा वनानि च । तत्र वृक्षान् महतो महाप्रमाणान् प्रेक्ष्य "वं दृष्ट्वा नैवं जाषेत प्रज्ञावान साधुरिति. सूत्रार्थः ॥ २६ ॥
