________________
दशवैकालिके षष्ठमध्ययनम् ।
४११
धिष्ठातारः । बुद्धेन तीर्थकरेण यत्कथितमनुष्ठानं तत्र तत्पराः । इह चाप्रत्युपेदितेषु आसंदी पर्यंक निषद्या दिपीठेषु निषीदनस्य निषेधात् धर्मकथादौ राजकुलादौ प्र त्युपेदितेषु निषीदनादि कुर्वन्त्यपि । अन्यथा प्रत्युपेदितेष्विति विशेषणस्यामिलनं स्यात् ॥ ५५ ॥
( टीका. ) अत्रैवापवादमाह । नासंदित्ति सूत्रम् । नासंदी पर्यङ्कयोः प्रतीतयोः । न निषद्यायामेकादिकल्परूपायां न पीठके वेत्रमयादौ निर्ग्रन्थाः साधवोऽप्रत्युपेक्ष्य चकुरादिना निषीदनादि न कुर्वन्तीति वाक्यशेषः । नञ् सर्वत्रा जिसंबध्यते । न कुर्वउन्तीति । किंविशिष्टा निर्ग्रन्थाः । बुद्धोक्ताधिष्ठातारः । तीर्थकरोक्तानुष्ठानपरा इत्यर्थः । इह चाप्रत्युपेदितासंघादौ निषीदना निषेधात् धर्मकथादौ राजकुलादिषु प्रत्युपे - हितेषु निषीदनादिविधिमाह । विशेषणान्यथानुपपत्तेरिति सूत्रार्थः ॥ ५५ ॥ गंभीरविजया एए, पापा दुप्पडिलेहगा || एप्रमठं विवज्जिया ॥ ५६ ॥
संदीपलिको
( अवचूरि : ) गंजीर विजया प्रकाशाश्रयाः । विजयशब्देनाश्रयोऽनिधीयते । एते यासन्यादयः । एतेषु प्राणा ः प्रत्युपेक्ष्या जवन्ति । श्रासन्दी पर्यङ्कश्च । चशब्दान्मकाश्च । एतदर्थं वर्जिताः साधुनिः ॥ ५६ ॥
(अर्थ. ) हवे एम पडिलेहीने पण पूर्वोक्त संदीप्रमुख उपर बेसे तो पण दोष लागे ते कहे बे. (एए के०) एते एटले ए पूर्वोक्त आसंदी पर्यंक मंचादिक ( गंजीरविजया ho) गम्भीर विजयाः गंभीर एटले अप्रकाश वे विजय एटले आश्रय जेनो - र्थात् संयादिक प्राणियोनां गुप्त स्थानक रूप बे तेथी ( डुप्प डिलेहगा के० ) दुःखे करीने वे प्रातिलेखन जेनुं एवा होय बे. ( एामहं के० ) एतदर्थं एटले ए माटे साधु ए (आसंदी पतिको के०) संदीपर्यंकश्च एटले आसंदी ने पक च शब्द मंचादिक पण (विवमिश्रा के० ) विवर्जिताः एटले वर्जित करेला बे.
॥५६॥
( दीपिका . ) व दोषमाह । एते संदीपर्यंकमंचादयः । गंजीरविजयाः गंजीरः प्रकाशः विजय श्राश्रयो येषां ते गंजीरविजया अप्रकाशाश्रयाः प्राणिनां नवंति । तेन प्राणिन एतेषु दुः प्रत्युपेक्ष्या जवन्ति । पीड्यंते च तेषामुपवेशनादिना । तेन एतदर्थं साधुनिः संद्यादयो विवर्जितास्त्यक्ताः ॥ ५६ ॥
( टीका. ) तत्रैव दोषमाह । गंजीरं ति सूत्रम् । गंजीरमप्रकाशं विजय आश्रयः प्रकाशाश्रया एते प्राणिनामासंद्यादयः । एवं च प्राणिनो दुः प्रत्युपेक्षणीया एतेषु