________________
४०६ राय धनपतसिंघ बदांडुरका जैनामसंग्रह, नाग तेतालीस (४३) -मा
लावेला हारने तथा (उद्देसि के० ) देशिकं पटले साधुने थें उद्देशीने करेल आहारने वली (आदमं के० ) आहृतं एटले सामो आऐलो थाहार तेने ग्रहण करे ( ते के० ) ते एटले ते साधु ( वहं के० ) वधं एटले पटुकायना वधने ( सम जाति के० ) समनुजानन्ति एटले अनुमोदना करता जाणवा. या वात कों कही तो के, ( इयं के० ) इदं एटले आ (महेसिया के० ) महर्षिणा एटले ती करे (बुत्तं के० ) उक्तं एटले कहेतुं बे. ॥ ५७ ॥
( दीपिका. ) अथाकल्पिके दोषं कथयति । ये केचन द्रव्य लिङ्गिनः नियागं नित्यमामन्त्रितपिंडं ममायंति प्रतिगृह्णन्ति । पुनः की तमौदेशिकमाहृतं च गृह्णन्ति । ते वधं स्थावरा दिजीवघातमनुजानन्ति । दातुः प्रवृत्तेरनुमोदनेन । केनेदं कथितमित्याह । इत्युक्तं मईषिणा महामुनिना श्री वर्धमानखामिना ॥ ४५ ॥
( टीका. ) कल्पिके दोषमाह जे त्ति सूत्रम् । ये केचन द्रव्यसाध्वादयो द्रव्यबिङ्गधारिणो नियागं ति नित्यमामन्त्रितं पिएकं ममायंतीति परिगृएहन्ति । तथा फ्रीतमौदेशिकाहृतम् । एतानि यथा कुल्लकाचारकथायाम् । वधं सस्थावरादिघातं ते द्रव्यसाध्वादयः अनुजानन्ति दातृप्रवृत्त्यनुमोदनेन इत्युक्तं च महर्षिणा वर्धमानेनेति सूत्रार्थः ॥ ४५ ॥
तन्हा असणपाणाई, की मुद्दे सियाह ॥
वजयंति विप्पाणो, निग्गंथा धम्मजीविणो ॥ ५० ॥
( अवचूरिः ) तस्मादशनपानादि चतुर्विधमपि यथोदितं क्रीतमौद्देशिकमाहृतं वर्जयन्ति स्थितात्मानो महासत्त्वा निर्ग्रन्था धर्मजीविनः संयमैकजीविनः ॥ ५० ॥
( अर्थ. ) पूर्वोक्तरीते बे, तो हवे केम करवुं ते कहे बे. ( तम्हा के० ) तस्मात् एटले ते कारण माटे ( विप्पाणो के० ) स्थितात्मानः एटले निश्चलप
एकरी रह्यो बे धर्मने विषे आत्मा जेनो एवा तथा ( धम्मजीविणो के० ) धर्मजीविनः एटले संयम रूप जीवितव्यना धणी एवा ( निग्गंथा के ) निर्यथाः ए टले निर्बंध साधु ( की के० ) क्रीतं एटले वेचातुं श्रालुं तथा ( उद्दे सिां के० ) शिकं पटले साधुना ज उद्देशथी बनावेल तथा ( श्राहडं के० ) श्राहृतं एटले साधुने माटे मालादिकथी सामुं आणेलं एवं ( असणपाणाई के० ) अशनपानादि एटले अशन, पान, खादिम, खादिम एवा चतुर्विध अन्नने ( वजयंति के० ) वर्जयंति एटले त्याग करे बे ॥ ५० ॥
