________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययने द्वितीय उद्देशः ।
३५७
रातेऽपि चरकालेऽपि नाराधयति संवरं चारित्रं सदैवाकुशलबुड्या तद्वीजानावादिति सूत्रार्थः ॥ ३५ ॥
प्रायरिए नारादेश, समावि तारिसो॥
गिचा विणं गरिदंति, जेण जाणंति तारिसं ॥ ४० ॥
( अवचूरिः) श्राचार्यान्नाराधयति श्रमणांश्चापि तादृशः । गृहस्था अप्येनं दुष्टशीलं गर्हन्ति कुत्सन्ति । येन जानन्ति तादृशं दुष्टशीलमिति ॥ ४० ॥
(.) वली पण तेनुं शुं याय बे ते कहे बे. ( तारिसों के० ) तादृशः एटले वो डुराचारने सेवनार मद्यपान करनार एवो ते निक्कु ( आयरिआए के० ) - चार्यान् एटले आचार्योंने ( न आराहे के ० ) न आराधति एटले आराधन करे नहि. अशुद्धाव बे तेमाटे तथा ( समणे यवि के० ) श्रमणानपि एटले श्रमण जे साधु तेने पण आराधन करे नहि. ते अश्रुद्ध जाव बे माटे एने (गिहछा वि के० ) गृहस्था अपि गृहस्थो पण ( एवं के० ) एनं एटले ए निकुने ( गरिहंति के० ) गति एटले निंदा करे बे. ( जेण के० ) येन एटले जे कारणें करी ( तारिसं के० ) तादृशं एटले तेवा दुष्टशीलवालाने ( जाति के० ) जानंति एटले जाणे बे. ॥ ४० ॥
( दीपिका. ) पुनस्तस्य किं स्यादित्याह । तादृशो निक्कराचार्यान्नाराधयति अशुद्धनावत्वात् । तथा श्रमणानपि नाराधयति अशुद्धभावादेव | गृहस्था अपि एनं दुष्टशीलं गर्हन्ति कुत्सन्ति । किमिति । येन कारणेन जानन्ति तादृशं दुष्टशीलमिति ॥४०॥
( टीका. ) तथा रिए ति सूत्रम् । श्राचार्यान्नाराधयति अशुद्धभावत्वात् । श्रमणांश्चापि तादृशान्नाराधयत्यशुभावत्वादेव । गृहस्था अप्येनं दुष्टशीलं गईन्ते कुत्सन्ति । किमिति । येन जानन्ति तादृशं दुष्टशीलमिति सूत्रार्थः ॥ ४० ॥ एवं तु गुणदी, गुणाणं च विवकए ॥
तारिसी मरणं वि, आरादेहि संवरं ॥ ४१ ॥
(अवचूरिः) एवं सूत्रोक्तप्रकारेणागुणप्रेकी श्रगुणानां प्रमादादीनां प्रेक्षको गुणानां स्वगतानामनासेवनेन परगतानां च प्रद्वेषेण विवर्जकः ॥ ४१ ॥
(अर्थ. ) वली पण तेनुं शुं याय ते कहे बे. ( एवं के० ) ए उक्त प्रकारे करी (अप्पेही के० ) गुणप्रेदी एटले गुणरहित अवगुणना स्थानकने जोनार ने ( गुणा च के० ) गुणानां एटले गुणोना स्थानकने ( विवर्ज के० ) विवर्द्धकः एटले