________________
· दशवैकालिके पञ्चमाध्ययनम्। . .. ३१७ ( मुणी के०) मुनि. एटले पूर्वोक्त साधु (खणं के०) दणं एटले कणमात्र (वीसमिजा के) विश्राम्येत् एटले विश्रांति लिये. ॥ ए३ ॥ .
(दीपिका.) ततः किं कुर्यादित्याह । मुनिः कणं स्तोककालं विश्राम्येत् । किं कृत्वा। नमस्कारेण नमो अरिहंताणमिति कथनरूपेण कायोत्सर्ग पारयित्वा । पुनः किं कृत्वा । जिनसंस्तवं लोगस्सुजोयगरे इत्यादिरूपं कृत्वा । अतो यदि न पूर्व प्रस्थापितः ततः स्वध्यायं प्रस्थाप्य मंडल्युपजीवकः तं स्वाध्यायमेव कुर्यात् । यावदन्ये आगबन्ति । यः पुनस्तदन्यः पकादिः सोऽपि प्रस्थाप्य विश्राम्येत् ॥ ए३ ॥
(टीका.) ततश्च णमोकारेणत्ति सूत्रम् । नमस्कारेण पारयित्वा नमो अरिहंताणमित्यनेन कृत्वा जिनसंस्तवं “लोगस्सुजोअगरे” इत्यादिरूपं । ततो न यदि पूर्व प्रस्थापितस्ततः स्वाध्यायं प्रस्थाप्य मंडदयुपजीवकस्तमेव कुर्यात् । यावदन्य
आगठन्ति । यः पुनस्तदन्यः सोऽपि प्रस्थाप्य विश्राम्येत् दणं स्तोककालं मुनिरिति सूत्रार्थः ॥ ए३ ॥
वीसमंतो इमं चिंते, दियमहं लानमहिन॥ ___जश् मे अणुग्णहं कुज्जा, साढू दुजामि तारि॥ ए४॥ ( अवचूरिः ) विश्राम्यन्निदं चिन्तयेत्परिणतचेतसा हितं कल्याणप्रापकमर्थं वयमाणं लानेन निर्जरादिनार्थोऽस्येति लानार्थिकः । यदि मेऽनुग्रहं कुर्युः साधवः प्रासुकपिएमग्रहणेन ततः स्यामहं तारितो जवसमुतात् ॥ ए४॥ .
(अर्थ.) साधु विश्रामानंतर शुं करे ते कहे . पडी, (लालमहि के) लानार्थी एटले कर्मनिर्जरारूप लाननो अर्थी एवो पूर्वोक्त साधु (वीसमंतो के०) विश्राम्यन् एटले विश्रांति देतो थको (श्मं के०) श्मं एटले आ केहशे ते (हियम के) हितमर्थं एटले हित जे कल्याण तेने पमाडनार एवा अर्थप्रत्ये (चिंते के) चिंतयेत् एटले चिंतन करे. ते एवी रीतेः-(जर के) यदि एटले जो (साहू के०) साधु ( मे के) मारा उपर एटले मे आणेला प्रासुक पिंडने ग्रहण करीने (अणुग्गहं के०) अनुग्रहम् एटले प्रसादने (कुजा के०) कुर्यात् एटले करे. तो तेनो हुँ ( तारिउ के ) तारितः एटले नवसमुअथी तारेलो एवो (हुजामि के०) नवा मि एटले था.॥ ए४ ॥
( दीपिका.) पुनः साधुर्विश्रामानन्तरं किं कुर्यादित्याह। साधुर्विश्राम्यन् इदं हितं कल्याणप्रापकमर्थं वदयमाणलक्षणं चिन्तयेत्।केन । चेतसा परिणतेन मनसा। किंनूतः
