________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययनम् ।
२७
मासवतीत्यर्थः । उचिता ऊर्ध्वस्था सती दानाय वा निषीदेत् । निषला वा पुनरुतिष्ठेत् ॥ ४० ॥
(अ.) सिया इति. ( कालमा सिंणी के० ) कालमा सिनी एटले जेमां प्रसूति या बे एवो नवमो मास जेने बे एवी ( गुब्विणी के० ) गुर्विणी एटले गर्भिणी स्त्री (साय के० ) स्याच्च एटले जो कदाचित् ( समणडाए के० ) श्रमणार्थं एटले साधु ( उहि के० ) उचिता एटले उनी होय तो साधुने हुं दान श्रपुं एवी बुद्धिथी ( निसी इजा के० ) निषीदेत् एटले अन्नादिक लेवा माटे बेसे, ( वा के० ) अथवा ( निसमा के० ) निषणा एटले प्रथम बेठेली होय . तो पबी साधुने अर्थे ( पुए के० ) पुनरुत्तिष्ठेत् एटले फरी ऊठे, ने साधुने वहोरावे. (तो ते न कल्पे. ) ॥ ४० ॥
( दीपिका . ) किं, एवंविधा गुर्विणी स्त्री स्यात् कदाचिमणार्थं साधुनिमित्तं साधवे दानं ददामीति बुद्धथा उत्थिता सती नीषीदेत् । वाथवा निषमा सती स्वकायव्यापारेण पुनरुत्तिष्ठेत् । तदा साधुस्तदीयहस्तादाहारं न गृह्णीयादिति । किं विशिष्टा गुर्विणी | कालमा सिणी कालमासवती । गर्भाधानान्नवममासवतीत्यर्थः॥४०॥
. ( टीका. ) किंच, सिध्या य त्ति सूत्रम् । स्याच्च कदाचिच्च श्रमणार्थं साधुनि मित्तं गुर्विणी पूर्वोक्ता कालमासवती गर्भाधानान्नवममासवतीत्यर्थः । उचिता वा यथाकथंचिन्निषीदे निषणा ददामीति साधुनिमित्तम् । निषणा वा स्वव्यापारेण पुनरुत्तिष्ठेद् ददामीति साधु निमित्तमेवेति सूत्रार्थः ॥ ४० ॥
तं नवे जत्तपाणं तु, संजया
कपिच्यं ॥ दिति पडिआइके, नमे कप्पर तारिसं ॥ ४२ ॥
(अवचूरिः) तद्भवेक्तपानं तुं निषीदनोज्ञानाच्यां दीयमानं संयतानामकल्पिकम् । स्थविरक पिकानाम निषी दनोवानाच्यां यथावस्थितया दीयमानं कल्पिकम् | जिनकदिपकानां तु श्रपन्नसत्त्वाद्य दिवसादारम्य सर्वथा दीयमानमकल्पिकमेव ॥ ४१ ॥
(अर्थ. ) ( तं के० ) तत् एटले ते ( उत्तपाणं तु ० ) नक्तपानं तु एटले अन्नपान (संजयाणं के० ) संयतानां एटले संयमी साधुने ( अकप्पिथं के० ) अकल्पिकं एटले लेवाने योग्य बे. (दितियं के० ) ददतीं एटले एवं सूतुं अन्नपान आपनारी श्राविकाने ( पाइके के० ) प्रत्याचक्षीत एटले कहे के, ( न मे कप्पर तारिसं के० ) न मे कल्पते तादृशं एटले महारे तेतुं अन्नपान लेतुं कल्पे नहि.