________________
दशवैकालिके पञ्चमाध्ययनम् । २५३ सं के) दोषं एटले दोषने ( विश्राणित्ता के० ) विज्ञाय एटले जाणीने (वेससामंतं के० ) वेश्यासामन्तं एटले वेश्याना समीपत्नागने ( वज्जए के) वर्जयेत् एटले वर्ज करे. ॥ ११॥
(दीपिका.) अथ निगमयन्नाह । यस्मादेवं तस्मान्मुनिः वेश्यासामन्तं वेश्याग्रहसमीपं वर्जयेत् । किं कृत्वा । दोषं पूर्वोक्तं विज्ञाय । किनूतं दोषम् । पुनतेर्वर्धनम्। . किंनूतो मुनिः। एकान्तं मोक्षमाश्रितः। शिष्यः प्राह । ननु प्रथमव्रतविराधनानन्तरं चतुर्थव्रतस्य विराधनायाः कथमुपन्यासः । उच्यते । अन्यव्रतविराधनाहेतुत्वेन चतुर्थव्रतस्य विराधनायाः प्राधान्यख्यापनार्थम् । तच्च लेशतो दर्शितमेव ॥ ११ ॥
(टीका.) निगमयन्नाह । तम्हा इति सूत्रम् । यस्मादेवं तस्मादेतत् । विज्ञाय दोषमनन्तरोदितं उर्गतिवर्धनं वर्जयेठेश्यासामन्तं मुनिरेकान्तं मोदमार्गमाश्रित इति सूत्रार्थः ॥ ११॥
साणं सूअं गावि, दित्तं गोणं हयं गयं ॥ ___ संमिनं कलहं जुई, दूर परिवजाए ॥१२॥ (अवचूरिः) मार्ग एव विधिशेषमाह । श्वानं, सूतां गां, दृप्तं गोणं, हयं, गजं, संमिनं बालक्रीडास्थानं, कलहं वाक्प्रतिबद्धं, युकं खड्गादिनिः । आत्मसंयमविराधनासंभवात् दूरतः परिवर्जयेत् ॥ १५ ॥ __(अर्थ.) हवे, वली आगल केहवाशे तेटलां वानां होय त्यां साधु गोचरीए जायनहीं. ते कहे . प्रथम ( साणं के ) श्वानं एटले श्वानने ( सूश्यं के०) सूतां एटले प्रसूत थएली [वीयाणी] एवी (गाविं के०) गां एटले गायने ( दित्तं के०) दृप्तं एटले मदोन्मत्त एवा (गोणं के०) बलदने, ( हयं के ) हयं एटले अश्वने (गयं के०) गजं एटले हाथीने (सं डिनं के) बालकना क्रीडास्थानने, अर्थात् रेतीप्रमुखनुं घर तयार करीने बालक रमता होय एवा स्थानने ( कलहं के०) ज्यां कलह चालतो होय एवा स्थानने तथा (युद्धं के०) युद्धं एटले, नाली, गोला, बूटता होय एवा प्रदेशने ए साधु (दूर के) दूरतः एटले दूरथी (परिवजाए के०) परिवर्जयेत् एटले सर्व प्र. कारे वर्जे. ॥१२॥ ... . (दीपिका. ) अथ अत्रैव विशेषमाह । साधुः एतानि दूरतो दूरेण परिवर्जयेत् । कानि तानीत्यत आह । श्वानं प्रसिहं, सूतां गां नवप्रसूतां धेनु, तथा दृप्तं दर्पितं गोणं बलीवर्दम् । दृप्तशब्दः सर्वत्र संबध्यते । ततो दृप्तं हृयमश्वं, पुनर्हप्तं गज हस्ति- .
