________________
जैनसिद्धान्तकौमुदी महरहस्य मरहट्ठः । ३।३। ५२ ॥
अस्य मरहट्ठादेशो वा स्यात् । मरहट्ट, महरहें । महरहस्येति-अनेकवर्णत्वात् सर्वादेशः । महाराष्ट्रमित्यर्थः
पउमस्य पाम्मः । ३ । ३ । ५६ ॥
पउमशब्दस्य पोम्मादेशा वा स्यात् । पोम्म, पउमं । पउमस्येति-अनेकवर्णत्वात्सर्वादेशः । पोम्ममित्यत्र बाहुल्याद् हस्वो ना पउममित्यत्र प्रकृतिभावान सन्धिः।
यजोर्जः । ३।३ । ७३ ॥ यजुशब्दस्यादेर्जकारो वा स्यात् । जजुव्वेदो, यजुवेदो। यजेरिति-खेत्तस्यादेरिति सूत्राद्वादेरित्यनुवर्तते । श्रादिभूतस्य यकारस्य जकारेजजुब्वेदो । जकाराभावे
यजुवेदो॥
. उसिणपसिणयोः सिणस्य रहः । ३ । ३ । ६० ॥ अनयोः सिणस्य बहादेशो वा स्यात् । उण्हं, उसिणं । पण्हं, पसिणो । उसिणेति-अनेकवर्णत्वात्मिणस्यसर्वस्यादेशः । उसिणमित्यत्र सिणस्य बहादेशे उण्हं । पक्षे उसिणं । सम्पमित्यर्थः एवं परहो, पसिणो । प्रश्न इत्यर्थः। -
ने कसो घः। २।४।७४ ॥ नेः परस्य कम्घातोरादेषकारो वा स्यात् । निघसो, निकसो । नेरिति-न्युपसर्गादित्यर्थः । कस् आकर्षणे । आदिभूतस्य (ककारस्य छकारे निमसो । धकाराभावे निकसो । आदेरित्यस्य खेत्तस्यादेरित्यतोनुवृत्तिः ॥
गिम्हस्य प्रिंसुः।३।३ । ५४ ॥ . . . . अस्य प्रिंसु इत्यादेशो वा स्यात् । घिसू, गिम्हो । गिम्हस्येति-अनेकवर्णत्वादनेकवर्णसिदित्यनेन सर्वादेशः । संदेिशे पिंसू । आदेशाभावे गिहो ।।
॥ इति व्यजनविकारप्रकरणम् ।।