________________
जैन-शिलालेख संग्रह श्रीमृगेश्वरवर्मा आत्मनः राज्यस्य तृतीये वर्षे पौपसवत्सरे कार्तिकमासे बहुले पक्षे दशम्या तिथौ उत्तराभाद्रपदे नक्षत्रे वृहत्परलूरे (1) त्रिदशमुकुटपरिघृष्टचारचरणेभ्यः परमाहदे॒वेभ्य. समार्जनोपलेपनाभ्यर्चनभग्नसस्कारमहिमार्थ ग्रामापरदिग्विभागसीमाभ्यन्तरे राजमानेन चत्वारिंशन्निवर्त्तन कृष्णभूमिक्षेत्र चत्वारि क्षेत्रन्निवर्त्तन च चैत्यालयस्य बहि , एक निबत्तन पुष्पार्थ ठेवकुलस्याङ्गनञ्च एकनिवर्त्तनमेव सर्वपरिहारयुक्त दत्तवान् महाराज । लोभादधर्माद्वा योस्यामिह स पचमहापातकसयुक्तो भवति योस्याभिरक्षिता स तत्पुण्यफलभाग्भवति । उक्तञ्च
बहुभिर्वसुधा भुक्ता राजमिस्सगरादिभिः । यस्य यस्य यदा भूमिस्तस्य तस्य तदा फलम् ॥ स्वदत्ता परदत्ता वा यो हरेत वसुन्धरा । षष्टिं वर्षसहस्त्राणि नरके पच्यते तु स.॥ अद्भिर्दत्त त्रिभिर्मुक्त सद्भिश्च परिपालितम् । एतानि न निवर्तन्ते पूर्वराजकृतानि च ॥ ख दातु सुमहच्छक्य दुःखमन्यार्थपालन ।
दान वा पालन वेति दानाच्छ्योनुपालनम् ॥ परमधार्मिकेण दामकीर्तिभोजकेन लिखितेय पट्टिका इति सिद्धिरस्तु ॥
[इ० ए०, जिल्द ७, पृ० ३५-३७, न ३६ ] [यह पत्र श्रीशान्तिवाके पुत्र महाराज श्री 'मृगेश्वरवर्मा' की तरफसे लिखा गया है, जिसे पत्रमें काकुस्था(स्था)न्वयी प्रकट किया है, और इससे ये कदम्बराजा, भारतके सुप्रसिद्ध वशोंकी दृष्टिसे, सूर्यवंशी अथवा इक्ष्वाकु
१ व्याकरणकी दृष्टि से यह वाक्य विलकुल शुद्ध नहीं मालम होता। २ यह पद्य मिस्टर फ्लीटके शिलालेख न० ५ में मनुका ठहराया गया है। आमतौरपर यह व्यासका माना जाता है।