________________
२०७
२०७
अगडिका लेख इन्द्रराजने स्वर्गकी विभूति पाई-(अर्थात् मर गये)।]
[EC, XII, Sıra tl., no 27 ]
श्रवण वेल्गोला-संस्कृत [विना काल-निर्देशका ]
[जे. शि. ले. सं , भा. १.]
१६६ अगडि-संस्कृत तथा कन्नड़-भग्न
[काल लुप्त, पर लगभग ९९० ई० का] [ अगडि (गोणीवीड परगना ) में, वसदिके पासके पाषाणपर ] (सामने ) .. .. ... ...."सुद पञ्चमी वृहस्पति वारदन्दु खस्ति · ·यम स्वाध्याय-ध्यान-मौनानुष्ठान-परायणरप्प द्रविळ-सघद... अट श्री-कोण्डकुन्दान्वयद त्रिकालमौनि-भट्टारक शिष्यर् श्रीमदिरिववेडेङ्ग "कन गुरुगळ् विमलचन्द्र-पण्डित-देवर् सन्यासन-विधियिं मुडिपि मुक्तियनेरिददर ।। ( पीछे ) श्रुत-विमळादिचन्द्र ... . .. .... श्रीमनु.. . .... "पण्डिताहृयसु-विमळचन्द्र-मुनिः ।।
नमो विमळचन्द्राय कळाकळित-मूर्तये ।
सत्त्वात् सद्-बुधसेव्याय शान्तामृतमयात्मने । श्री-विमळचन्द्र-पण्डित-देवर गुड्डी हवुम्ब्वेया तङ्गे शान्तियब्वे तम्म गुरुगळ्गे परोक्ष-विनय गेय्दर ॥
[(साधु-गुणोसहित), द्रविल-संघ, कोण्डकुन्दान्वय तथा पुस्तकगच्छके त्रिकालमौनि-भट्टारकके शिष्य,-श्रीमद् ईरिव-वेडेग के गुरु,
१ उसका काल और अतिमावस्थाका कथन वही है जो श्रवणबेलगोला नं० ५७ के शिलालेखमें हैं । इन्द्रराज अन्तिम राष्ट्रकूट राजा था।