________________
[ १२३
मन्त्रराजरहस्यम् । लक्षयों जपेदेनमेक-त्रि-पञ्च-सप्तभिः । सकलं गौतमं मन्नं महासिद्धिकरं भवेत् ॥ ९॥ पट्कर्मकृज्जयश्रीद आकृष्टि-मुरवकृत् सदा । ऐहिकार्थमदः स्वर्ग-मोक्षसौख्यकरस्त्वयम् ।। १० ॥ आदेशं सूरये दत्ते शुभो वाऽप्यशुभः पुनः । चिन्तारत्नप्रभः सप्तमेरुमन्त्री जिनः स्मृतः ॥ ११ ।। प्रणवं मायावीनं [च] श्रीपदं मेरुसंज्ञकम् । इरि किरि गिरि पिरि सिरि हिरि आयरियं ॥ १२ ॥ वर्णत्रयादत उर्ध्व गिरिमेरु नमस्ततः।। 'स्वाहा'शब्दं प्रयुञ्जीत सप्तमेरुमभावनुयुक्) ॥ १३ ॥ अष्टम्यां च चतुर्दश्यां कृतोपचासः स्मरेद यतिः । आदेशाय महाविद्या महिम्ने वाञ्छिताय च ।। १४ ॥ ॐ इरिइरिकालीति सचक्रमुद्रया तथा। क्षयाय कृष्णध्यानेन मासं यावत् मयुज्यते ।। १५ ।। ॐ इरि किरि गिरि पिरि मिरि हिरि आचार्यपदमन्त्रराजस्य । कुर्याज्जापं त्रिलक्षं च गौतमः स भवेद् गुरुः ।। १६ ।। अष्टोत्तरसहसं तु दीपोत्सवे जपः कृतः । तैः पुप्पैरक्षतेस्तैश्च चूर्ण वश्याय जायते ॥ १७ ॥ अष्टम्यां चतुर्दश्यां मेरुमन्तं जपेद् गुरुः । अष्टोत्तरसहस्रं यो लभते स समीहितम् ॥ १८ ॥ अलोमो जितपश्चातः सन्डीलो नय-सत्यगाम् । भूचिश्व विहितस्नानो मन्तरानं स्मरेत् कृती ॥ १९ ॥ मौनेन सततं भुङ्क्ते कायोत्सर्गेण यः स्मरेत् । तं स्तुवन्ति सुराः सर्वे वक्तुमेतस्य का समः ॥ २० ॥
इति सीरिमन्त्रस्तोत्रं समाप्तम् ॥
