________________
उवासगदसाणं सत्तमं वज्भायणं ।
१३३
“सद्दालपुत्ता, से जहानामए केइ पुरिसे तरुणे जुगवं जाव* निउणसिप्पोवगए एगं महं अयं वा एलयं वा स्वयरं वा कुक्कुडं वा तित्तिरं वा वट्टयं वा लावयं वा कवेायं वा कविज्जलं' वा वायसं वा सेणयं वा इत्यंसि वा पायंसि वा खुरंसि वा पुच्छंसि वा पिच्छंसि वा सिसि वा विसासि वा रोमंसि वा जहिं जहिं गिरहइ, तहिं तहिं निञ्चलं निप्फन्द धरेइ" । एवामेव समणे भगवं महावीरे ममं ५ बहूहिं अट्ठेहि यर हे ऊहिर य जाव। वागरणे हि १२ य जहिं जहिं गिरहइ ५, तहिं तहिं निप्पट्ठपसिणवागरणं° करेइ । से तेणट्टेणं, सद्दालपुत्ता, एवं बुच्चइ नो खलु पभू" अहं तव धम्मायरिएणं"
1
* See the supplement in the commentary.
+ See the remainder in § 174.
& DE
DE
१ F तरुणं | २ DE om. निउ । ३ G सूइरं । तित्तरं । ५DE लावगं । ६DE कवेातयं । 3DE कविंजलयं, F कविंजलिं । - So E; D से सायं, ABFG से गहूं। निप्पंदं (see Hem. II, 211)। १० D E धारइ | ११ DE एवमेव । १२ AG मम | १३ DE अट्ठेहिं हेऊहिं वागरणेहिं, om. य । १४ BF जेहिं जेहिं । १५A गिराहेंति । १६ G तिहिं तिहिं । १७ A Bom. परिण, DE व्वागरणे । १८ A तेणं दृणं । १६ F पहू । २० DG धम्मारिए ।
