________________
प्रथमवर्गः। अत्र केचित्। अच्छोडणं मृगया। अलिंजरं कुण्डम् । 'अमिलायं कुरण्टककुसुमम्। अच्छभल्लो ऋक्ष इत्यपि संग्रह्णन्ति। तत्संस्कृतभवत्वादस्माभिर्नोक्तम्। 'यस्त अच्छभल्लो यक्ष इत्याह तहहुभिरनुक्तत्वादस्माभिरुपेक्षितम्। तथा। अइच्छइ अक्कुसइ गच्छति। अवक्खइ पश्यति। अप्पाहद संदिशति। अक्खोडइ असि कोशात्कर्षति। अभिडइ संगच्छते। अग्घाडद् अग्धवद् अंगुम पूरयति । 'अडक्खइ क्षिपति । अवहे रचयति । अवुक्कड् विज्ञपयति। अणच्छद्र अयंछइ कर्षति। अल्लत्थइ उत्क्षिपति। एते धात्वादेशेषु शब्दानुशासनेऽस्माभिरुक्ता इति नेहोपात्ताः। न च धात्वादेशानां देशीषु संग्रहो युक्तः । सिद्धार्थशब्दानुवादपरा हि देशी, साध्यार्थपराश्च धात्वादेशाः। ते च त्यादि-तुम्-तव्यादिप्रत्ययैबहुरूपाः संग्रहीतुमशक्या इति। तथा अवज्झाओ उपाध्याय इति उपाध्यायशब्दस्य प्राकृतमपभ्रष्टमिव रूपमिति नेहोपात्तम् ॥ (३७)
॥ अथ अवसमियाशब्दादारभ्य पञ्चाक्षराः ॥ अवकीरियं विरहिए अंकुसइयमंकुसायारे । अवलावम्मि अवल्लावओ य अणहारओ खल्ले ॥३८॥ अवकोरियं "विरहितम् । अंकुसइयं अङ्गशाकारम् । अवल्लावओ कप्रत्ययाभावे अबलाओ अपलापः । अणहारो खल्लम्, निम्नमध्यमित्यर्थः ॥ यथा।
किं कुणसि अवल्लावं भाले अंकुसा णहा तुझ।। अणहारगंड जीए तं मा अवकीरियं कुण 'खणंपि ॥३७॥ (३८) अवपुसिओ संघडिए अवच्छुरणं कोहभंगिभणियम्मि ।
अच्छिवडणं णिमौलणममोसरियं अक्तते ॥३६॥ अवसिओ संघटितः। अवच्छुरणं क्रोधे सति भङ्गया भणितम्। अच्छिवडणं निमौलनम्। यद्यप्यक्षिपतनशब्दस्येदं रूपं संभवति तथापि संस्कृत तदप्रसिद्धमितीह निबद्धम्। असोसरियं अतिक्रान्तम् ॥ यथा।
1 B अविलयं. 20 यत्तु. 8 AB पूर्व ते. * B अक्व क्षिपति अब्बुक्कडू. 5 AB अत्यनइ. 6 B विहरिए. 7 B विडतं. 80 जावो. 9 B खणमिपि. 10 AB पन्नीस..
