________________
प्रथमवर्गः। जमुक्कियं विमुक्के जमुत्तियमवहपासघायम्मि । असुभियजसुरुसु भिया य रुड़गलरुमम्मि ॥१४२॥
सुक्कियं विमुक्तम् । ऊमुत्तियं उभयपार्श्वघातः। ऊमुंभियं तथा ऊसुरुसुंभियं रुद्धगलं रोदनम्। ऊमुंभियं उल्लसितमिति तु उल्लसिधात्वादेशसिद्धम् ॥ यथा।
ऊसुक्कियहासाए ऊमुत्तियदुस्थियाइ तुह विरहे। ऊसुंभिएण तीए कयमूसुरुसुंभियं सहीणं पि ॥११०॥ (१४२) :
अथानेकार्थाः। गामे संघे ऊरो जिंभियपज्जाउलसु ऊसत्यो ।
जसवियं उभंते तहेअ उद्दौकए होई ॥१४३॥ ऊरो ग्राम: सङ्घश्च। ऊमत्थो जृम्भितमाकुलश्च । ऊसवियं उनान्तमूर्चीकृतं च ॥ (१४३)
अथ एकारादयो यक्षरादिक्रमेण प्रस्तूयन्ते। ऋवर्णलवर्णयोः प्राक्कते प्रयोगाभावात्।
एलो कुसले एक्को गणहपर चंदणम्मि एक्कंगं ।
ए'त्तोप्पं एयप्पहुदि य पविसंतम्मि एमाणो ॥१४४॥ एलो कुशल.। एक्को स्नेहपरः। एकंगं चन्दनम्। एत्तोप्यं एतत्प्रभृतोत्यर्थः । यस्तु एत्तोप्प एग्रहमत्त इति व्याचष्टे सोऽभिमानचिङ्गसूत्र विवादस्तदभिप्रायं नावबुध्यते। यतो देश्यन्तरेष्वपि एत्तोप्पं एयप्पाहुदि एतावदेव दृश्यते । उदाहृतं चाभिमानचितेनैव स्ववत्तौ ॥ यथा।
दियहं थुडुकियमुही जूर अहए तुम वह दियर। अम्हं सह कार्यदिं एत्तोप्पं मा करिज्जासु ॥१११॥ इति ।
1 AB तोप्य ए.
2 A B काबंदी.