________________
(६.१६५-१६६)
धम्मरतनपूजावण्णना
एव निय्यानभावो वट्टदुक्खतो मुच्चितुकामानं पटिसरणं, तमेत्थ नत्थीति अप्पटिसरणो, तस्मिं भिन्नथूपे अप्पटिसरणेति एवमेत्थ अत्थो वेदितब्बो ।
आचरियप्पमाणन्ति आचरियमुद्वि हुत्वा पमाणभूतं । नानानीहारेनाति नानाकारेन ।
१६५. तथैव समुदाचरिंसु भूतपुब्बगतिया । सामाकानन्ति सामाकधञानं ।
'येनस्स उपज्झायो"ति वत्वा यथास्स आयस्मतो चुन्दस्स धम्मभण्डागारिको उपज्झायो अहोसि, तं वित्थारेन दस्सेतुं "बुद्धकाले किरा"तिआदि वुत्तं । तत्थ बुद्धकालेति भूतकथनमेतं, न विसेसनं । सत्थु परिनिब्बानतो पुरेतरमेव हि धम्मसेनापति परिनिब्बुतो ।
धम्मरतनपूजावण्णना सद्धिविहारिकं अदासीति सद्धिविहारिकं कत्वा अदासि |
कथाय मूलन्ति भगवतो सन्तिका लभितब्बधम्मकथाय कारणं । समुट्ठापेतीति उट्ठापेति, दालिद्दियपङ्कतो उद्धरतीति अधिप्पायो । सन्धमन्ति सम्मदेव धमन्तो। एकेकस्मिं पहारेयेव तयो तयो वारे कत्वा दिवा नववारे रत्तिं नववारे। उपट्ठानमेव गच्छति बुद्धपट्ठानवसेन, पहापुच्छनादिवसेन पन अन्तरन्तरापि गच्छतेव, गच्छन्तो च दिवसस्स...पे०... गच्छति ।
आतुं इच्छितस्स अत्थस्स उद्धरणभावतो पहोव पहुद्धारो, तं गहेत्वाव गच्छति अत्तनो महापञताय, सत्थु च धम्मदेसनायं अकिलासुभावतो।
असम्मासम्बुद्धप्पवेदितधम्मविनयवण्णना
१६६. आरोचितेपि तस्मिं अत्थे । सामिको होति, तस्स सामिकभावं दस्सेतुं “सोव तस्सा आदिमज्झपरियोसानं जानाती"ति आह । एवन्ति वचनसम्पटिच्छनं । चुन्दत्थेरेन हि आनीतं कथापाभतं भगवा सम्पटिच्छन्तो “एव"न्ति आह । “एव"न्ति दुरक्खाते धम्मविनये सावकानं द्वेधिकादिभावेन विहरणकिरियापरामसनव्हेतं ।
यस्मा...पे०... पाकटं होति ब्यतिरेकमुखेन च नेय्यस्स अत्थस्स विभूतभावापत्तितो ।
79
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
