________________
(३.२००-२०१)
उपवाणत्थेरवण्णना
१५९
उपासकोपासिकावारेसु “गन्धपूजं मालापूजं करोती"ति वचनं चारित्तसीलपक्खे ठपेत्वा करणं सन्धाय वुत्तं, तेन भिक्खुभिक्खुनीनम्पि तथाकरणं अनुज्ञातमेवाति दट्ठब्बं ।
अयज्हीति धम्मानुधम्मपटिपदं सन्धाय वदति ।
उपवाणत्थेरवण्णना
२००. अपनेसीति ठितप्पदेसतो यथा अपगच्छति, एवमकासि, न पन निब्मच्छि । तेनाह "आनन्दो"तिआदि । वुत्तसदिसा वाति समचित्तपरियायदेसनायं (अ० नि० १.२.३७) वुत्तसदिसा एव । आवारेन्तोति छादेन्तो ।
यस्मा कस्सपस्सबुद्धस्स चेतिये आरक्खदेवता अहोसि, तस्मा थेरोव तेजुस्सदो, न अञ्चे अरहन्तोति आनेत्वा योजना ।
इदानि आगमनतो पट्ठाय तमत्थं वित्थारतो दस्सेतुं "विपस्सिम्हि किर सम्मासम्बुद्धे"तिआदि आरद्धं । “चातुमहाराजिका देवता'"ति इदं गोबलीबद्दञायेन गहेतब्बं भुम्मदेवतादीनम्पि तप्परियापन्नत्ता । तेसं मनुस्सानं ।
तत्थाति कस्सपस्स भगवतो चेतिये ।
२०१. अधिवासेन्तीति रोचेन्ति ।
छिन्नपातो विय छिन्नपातो, तं छिन्नपातं, भावनपुंसकनिद्देसो यं । आवट्टन्तीति अभिमुखभावेन वट्टन्ति । यत्थ पतिता, ततो कतिपयरतनट्ठानं वट्टनवसेनेव गन्त्वा पुन यथापतितमेव ठानं वट्टनवसेन आगच्छन्ति । तेनाह “आवदृन्तियो पतितद्वानमेव आगच्छन्ती"ति । विवदृन्तीति यत्थ पतिता, ततो विनिवट्टन्ति । तेनाह "पतितहानतो परभागं वट्टमाना गच्छन्ती"ति । पुरतो वट्टनं आवट्टनं, इतरं तिविधम्पि विवट्टनन्ति दस्सेतुं "अपिचा"तिआदि वुत्तं । देवता धारेतुं न सक्कोति उदकं विय ओसीदनतो। तेनाह "तत्था"तिआदि । तत्थाति पकतिपथवियं । देवता ओसीदन्ति धातूनं सहसुखुमालभावतो ।
159
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
