________________
(८.२४३-२४३)
महामोग्गल्लानं महाकस्सपं असीतिमहासावके उपसङ्कमा 'ति । सो एवमाह - "नत्थि मम तुम्हाकं समणानं उपसङ्कमनकिच्चं, समणानं सन्तिकं गन्त्वा वन्दितब्बं होति, ओनमित्वा वन्दन्तस्स पिट्ठि रुज्जति, जाणुकानि खरानि होन्ति, भूमियं निसीदितब्बं होति, तत्थ निसिन्नस्स वत्थानि किलिस्सन्ति जीरन्ति, समीपे निसिन्नकालतो पट्ठाय कथासल्लापो होति, तस्मिं सति विस्सासो उप्पज्जति, ततो निमन्तेत्वा चीवरपिण्डपातादीनि दातब्बानि होन्ति । एवं सन्ते अत्थो परिहायति, नत्थि मय्हं तुम्हाकं समणानं उपसङ्कमनकिच्च "न्ति । इति नं यावजीवं ओवदन्तापि मातापितरो सासने उपनेतुं नासक्खिंसु ।
निदानवण्णना
अथस्स पिता मरणमञ्चे निपन्नो " मम पुत्तस्स ओवादं दातुं वट्टती 'ति चिन्तेत्वा पुन चिन्तेसि - " दिसा तात नमस्साही "ति एवमस्स ओवादं दस्सामि, सो अत्यं अजानन्तो दिसा नमस्सिस्सति, अथ नं सत्था वा सावका वा पस्सित्वा " किं करोसी" ति पुच्छिस्सन्ति। ततो “मय्हं पिता दिसा नमस्सनं करोहीति मं ओवदी 'ति वक्खति । अथस्स ते “न तुम्हं पिता एता दिसा नमस्सापेति, इमा पन दिसा नमस्सापेती 'ति धम्मं देसेस्सन्ति । सो बुद्धसासने गुणं ञत्वा “पुञ्ञकम्मं करिस्सती 'ति । अथ नं आमन्तात्वा "तात, पातोव उट्ठाय छ दिसा नमस्सेय्यासी" ति आह । मरणमञ्चे निपन्नस्स कथा नाम यावजीवं अनुस्तरणीया होति । तस्मा सो गहपतिपुत्तो तं पितुवचनं अनुस्मरन्तो तथा अकासि । तस्मा “कालस्सेव उट्ठाय राजगहा निक्खमित्वा 'तिआदि वृत्तं ।
Jain Education International
२४३. पुथुदिसाति बहुदिसा । इदानि ता दस्सेन्तो पुरत्थिमं दिसन्तिआदिमाह । पाविसीति न ताव पविट्ठो, पविसिस्सामीति निक्खन्तत्ता पन अन्तरामग्गे वत्तमानोपि एवं वुच्चति । अद्दसा खो भगवाति न इदानेव अद्दस, पच्चूससमयेपि बुद्धचक्खुना लोकं वोलोकेन्तो एतं दिसा नमस्समानं दिस्वा " अज्ज अहं सिङ्गालस्स गहपतिपुत्तस्स गिहिविनयं सिङ्गालसुत्तन्तं कथेस्सामि महाजनस्स सा कथा सफला भविस्सति, गन्तब्बं मया एत्था "ति । तस्मा पातोव निक्खमित्वा राजगहं पिण्डाय पाविसि, पविसन्तो च नं तथेव अद्दस । तेन वुत्तं - " अद्दसा खो भगवा ' 'ति । एतदवोचाति सो किर अविदूरे ठितम्पि सत्थारं न पस्सति, दिसायेव नमस्सति । अथं नं भगवा सूरियरस्मिसम्फस्सेन विकसमानं महापदुमं विय मुखं विवरित्वा " किं नु खो त्वं, गहपतिपुत्ता'' तिआदिकं एतदवोच ।
११३
113
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org