________________
(२.९५-९५)
पुब्बूपनिस्सयसम्पत्तिकथा
तं सब्बं दिस्वा “इमस्मिं ठाने एकन्तवल्लभो एस थेरो, एतस्सेव मे ठानन्तरं पत्थेतुं वट्टती''ति चिन्तेत्वा उपकट्ठाय पवारणाय गामं पविसित्वा सत्ताहं महादानं दत्वा सत्तमे दिवसे भिक्खुसतसहस्सस्स पादमूले तिचीवरं ठपेत्वा भगवन्तं वन्दित्वा - “भन्ते, यदेतं मया मग्गे योजनन्तरिकं योजनन्तरिकं विहारं कारापनतो पट्ठाय पुञ्ज कतं, तं नेव सक्कसम्पत्तिं, न मारसम्पत्तिं, न ब्रह्मसम्पत्तिं पत्थयन्तेन, बुद्धस्स पन उपट्ठाकभावं पत्थयन्तेन कतं । तस्मा अहम्पि, भगवा, अनागते सुमनत्थेरो विय बुद्धस्स उपट्टाको भवेय्य''न्ति पञ्चपतिहितेन निपतित्वा वन्दि ।
भगवा – “महन्तं कुलपुत्तस्स चित्तं, समिज्झिस्सति नु खो नोति ओलोकेन्तो"अनागते इतो सतसहस्सिमे कप्पे गोतमो नाम बुद्धो उप्पज्जिस्सति, तस्सेव उपट्टाको भविस्सती"ति अत्वा
"इच्छितं पत्थितं तुम्हं, सब्बमेव समिज्झतु । सब्बे पूरेन्तु सङ्कप्पा, चन्दो पन्नरसो यथा''ति ।।
आह । कुमारो तं सुत्वा - "बुद्धा नाम अद्वेज्झकथा होन्ती"ति दुतियदिवसेयेव तस्स भगवतो पत्तचीवरं गहेत्वा पिट्टितो पिट्टितो गच्छन्तो विय अहोसि । सो तस्मिं बुद्धप्पादे वस्ससतसहस्सं दानं दत्वा सग्गे निब्बत्तित्वा कस्सपबुद्धकालेपि पिण्डाय चरतो थेरस्स पत्तग्गहणत्थं उत्तरिसाटकं दत्वा पूजमकासि । पुन सग्गे निब्बत्तित्वा ततो चुतो बाराणसिराजा हुत्वा अठ्ठन्नं पच्चेकबुद्धानं पण्णसालायो कारेत्वा मणिआधारके उपट्टपेत्वा चतूहि पच्चयेहि दसवस्ससहस्सानि उपट्ठानं अकासि | एतानि पाकटट्ठानानि ।
कप्पसतसहस्सं पन दानं ददमानोव अम्हाकं बोधिसत्तेन सद्धिं तुसितपुरे निब्बत्तित्वा ततो चुतो अमितोदनसक्कस्स गेहे पटिसन्धिं गहेत्वा अनुपुब्बेन कताभिनिक्खमनो सम्मासम्बोधिं पत्वा पठमगमनेन कपिलवत्थु आगन्त्वा ततो निक्खमन्ते भगवति भगवतो परिवारत्थं राजकुमारेसु पब्बजितेसु भद्दियादीहि सद्धिं निक्खमित्वा भगवतो सन्तिके पब्बजित्वा नचिरस्सेव आयस्मतो पुण्णस्स मन्ताणिपुत्तस्स सन्तिके धम्मकथं सुत्वा सोतापत्तिफले पतिठ्ठहि (सं० नि० २.३.८३)। एवमेस आयस्मा पुब्बूपनिस्सयसम्पन्नो तस्सिमाय पुब्बूपनिस्सयसम्पत्तिया गम्भीरोपि पटिच्चसमुप्पादो उत्तानको विय उपट्ठासि ।
73
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org