________________
३४२
( ९.३८५ - ३८५)
भुजिस्सति, तुम्हं अत्थाय पन पुराणतण्डुलादीनि आचिक्खति तं निस्साय खो पनेसा नेव खेत्तं न वत्युं न भत्तं न वत्थं पच्चासीसति, तिस्सो पन सम्पत्तियो पत्थयमाना देति, त्वं एतिस्सा ता सम्पत्तियो दातुं सक्खिस्ससि न सक्खिस्ससीति, अयं खो पन पिण्डपातो तया सरागेन सदोसेन समोहेन न सक्का गण्हितु 'न्ति पत्तं थविकाय पक्खिपित्वा गण्ठिकं मुञ्चित्वा निवत्तित्वा कस्सकलेणमेव गन्त्वा पत्तं हेट्ठामञ्चे चीवरं चीवरवंसे ठपेत्वा “अरहत्तं अपापुणित्वा न निक्खमिस्सामी 'ति वीरियं अधिट्ठहित्वा निसीदि। दीघरत्तं अप्पमत्तो हुत्वा निवुत्थभिक्खु विपस्सनं वड्डेत्वा पुरेभत्तमेव अरहन्तं पत्वा विकसमानमिव पदुमं महाखीणासवो सितं करोन्तोव निसीदि । लेणद्वारे रुक्खम्हि अधिवत्था देवता -
दीघनिकाये महावग्गट्ठकथा
" नमो ते पुरिसाजञ्ञ, नमो ते पुरिसुत्तम ।
यस्स ते आसवा खीणा, दक्खिणेय्योसि मारिसा "ति । । -
उदानं उदानेत्वा “भन्ते, पिण्डाय पविट्ठानं तुम्हादिसानं अरहन्तानं भिक्खं दत्वा महल्लकित्थियो दुक्खा मुच्चिस्सन्ती 'ति आह । थेरो उट्ठहित्वा द्वारं विवरित्वा कालं ओलोकेन्तो " पातोयेवा "ति ञत्वा पत्तचीवरमादाय गामं पाविसि ।
दारिकाप भत्तं सम्पादेत्वा “इदानि मे भाता आगमिस्सति, इदानि आगमिस्सती 'ति द्वारं ओलोकयमाना निसीदि । सा थेरे घरद्वारं सम्पत्ते पत्तं गहेत्वा सप्पिफाणितयोजितस्स खीरपिण्डपातस्स पूरेत्वा हत्थे ठपेसि । थेरो "सुखं होतू" ति अनुमोदनं कत्वा पक्कामि । सापि तं ओलोकयमाना अट्ठासि । थेरस्स हि तदा अतिवि परिसुद्धो छविवण्णो अहोसि, विप्पसन्नानि इन्द्रियानि, मुखं बन्धना पवुत्ततालपक्कं विय अतिविय विरोचित्थ |
महाउपासिका अरञ्ञ आगन्त्वा " किं, अम्म, भातिको ते आगतो 'ति पुच्छि । सा सब्बं तं पवत्तिं आरोचेसि । उपासिका " अज्ज मम पुत्तस्स पब्बजितकिच्च मत्थकं पत्त”न्ति ञत्वा “अभिरमति ते, अम्म, भाता बुद्धसासने, न उक्कण्ठती 'ति आह ।
Jain Education International
महन्तं खो पनेतं सत्थुदायज्जं यदिदं सत्त अरियधनानि नाम, तं न सक्का कुसीतेन गहेतुं । यथा हि विप्पटिपन्नं पुत्तं मातापितरो " अयं अम्हाकं अत्तो
342
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org