________________
दीघनिकाये महावग्गट्ठकथा
( ८.३४५ - ३४६)
अवत्वा अम्हे एवरूपेसु ठानेसु नियोजेसीति । पच्चस्सोसुन्ति तस्स वचनं सिरसा सम्पटिच्छिंसु ।
२६२
३४५. पञ्चसिखं गन्धब्बदेवपुत्तं आमन्तेसीति देवे ताव आमन्तेतु, इमं कस्मा विसुं आमन्तेसि ? ओकासकरणत्थं । एवं किरस्स अहोसि " द्वीसु देवलोकेसु देवता गहेत्वा धुरेन पहरन्तस्स विय सत्थारं उपसङ्कमितुं न युत्तं, अयं पन पञ्चसिखो दसबलस्स उपट्ठाको वल्लभो इच्छितिच्छितक्खणे गन्त्वा पञ्हं पुच्छित्वा धम्मं सुणाति, इमं पुरतो पेसेत्वा ओकासं कारेत्वा इमिना कतोकासे उपसङ्कमित्वा पञ्हं पुच्छिस्सामी 'ति ओकासकरणत्थं आमन्तेसि ।
एवं भद्दं तवाति सो “ एवं महाराज, होतु, भद्दं तव, यो त्वं मं 'एहि, मारिस, उय्यानकीळादीनि वा नटसमज्जादीनि वा दस्सनाय गच्छामा ति अवत्वा 'बुद्धं पस्सिस्साम, धम्मं सोस्सामा ति वदसी "ति दहतरं उपत्थम्भेन्तो देवानमिन्दस्स वचनं पटिस्सुत्वा अनुचरियं सहचरणं एकतो गमनं उपागम ।
तत्थ बेलुवपण्डुन्ति बेलुवपक्कं विय पण्डुवण्णं । तस्स किर सोवण्णमयं पोक्खरं, इन्दनीलमयो दण्डो, रजतमया तन्तियो, पवाळमया वेठका, वीणापत्तकं गावुतं, तन्तिबन्धनट्ठानं गावुतं, उपरि दण्डको गावुतन्ति तिगावुतप्पमाणा वीणा । इत वीणं आदाय समपञ्ञसमुच्छना मुच्छेत्वा अग्गनखेहि पहरित्वा मधुरं गीतस्सरं निच्छारेत्वा सेसदेवे सक्कस्स गमनकालं जानापेन्तो एकमन्तं अट्ठासि । एवं तस्स गीतवादितसञ्चय सन्निपतिते देवगणे अथ खो सक्को देवानमिन्दो... पे०... वेदियके पब्बते पच्चट्ठासि ।
३४६. अतिरिव ओभासजातोति असु दिवसेसु एकस्सेव देवस्स वा मारस्स वा ब्रह्म॒नो वा ओभासेन ओभासजातो होति, तंदिवसं पन द्वीसु देवलोकेसु देवतानं अभासेन अतिरिव ओभासजातो एकपज्जोतो सहस्सचन्दसूरियउग्गतकालसदिसो अहोसि । परितो गामेसु मनुस्साति समन्ता गामेसु मनुस्सा । पकतिसायमासकालेयेव किर गाममज्झे दारकेसु कीळन्तेसु तत्थ सक्को अगमासि, तस्मा मनुस्सा पस्सित्वा एवमाहंसु । ननु च मज्झिमयामे देवता भगवन्तं उपसङ्कमन्ति, अयं कस्मा पठमयामस्सापि पुरिमभागेयेव आगतोति ? मरणभयेनेव तज्जितत्ता । किंसु नामाति किंसु नाम भो एतं, को नु खो अज्ज महेसक्खो देवो वा ब्रह्मा वा भगवन्तं पञ्हं पुच्छितुं धम्मं सोतुं उपसङ्कमन्तो,
Jain Education International
262
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org