________________
१६०
दीघनिकाये महावग्गट्ठकथा
(३.२११-२११)
__मा हेवं, आनन्द, अवचाति आनन्द, मा एवं अवच, न इमं "खुद्दकनगर'"न्ति वत्तब्बं । अहहि इमस्सेव नगरस्स सम्पत्तिं कथेतुं- “अनेकवारं तिटुं निसीदं महन्तेन उस्साहेन, महन्तेन परक्कमेन इधागतो"ति वत्वा भूतपुब्बन्तिआदिमाह । सुभिक्खाति खज्जभोज्जसम्पन्ना । हत्थिसद्देनाति एकस्मिं हथिम्हि सदं करोन्ते चतुरासीतिहत्थिसहस्सानि सदं करोन्ति, इति हत्थिसद्देन अविवित्ता, होति, तथा अस्ससद्देन । पुजवन्तो पनेत्थ सत्ता चतुसिन्धवयुत्तेहि रथेहि अञमनं अनुबन्धमाना अन्तरवीथीसु विचरन्ति, इति रथसद्देन अविवित्ता होति । निच्चं पयोजितानेव पनेत्थ भेरिआदीनि तूरियानि, इति भेरिसद्दादीहिपि अविवित्ता होति। तत्थ सम्मसहोति कंसताळसद्दो । पाणिताळसद्दोति पाणिना चतुरस्सअम्बणताळसद्दो । कुटभेरिसद्दोतिपि वदन्ति ।
असाथ पिवथ खादथाति अनाथ पिवथ खादथ । अयं पनेत्थ सङ्केपो, भुञ्जथ भोति इमिना दसमेन सद्देन अविवित्ता होति अनुपच्छिन्नसदा । यथा पन अझेसु नगरेसु "कचवरं छड्डेथ, कुदालं गण्हथ, पच्छिं गण्हथ, पवासं गमिस्साम, तण्डुलपुटं गण्हथ, भत्तपुटं गण्हथ, फलकावुधादीनि सज्जानि करोथा''ति एवरूपा सद्दा होन्ति, न यिध एवं अहोसीति दस्सेति ।
"दसमेन सद्देना''ति च वत्वा “कुसावती, आनन्द, राजधानी सत्तहि पाकारेहि परिक्खित्ता अहोसी"ति सब्बं महासुदस्सनसुत्तं निट्ठापेत्वा गच्छ त्वं आनन्दातिआदिमाह । तत्थ अभिक्कमथाति अभिमुखा कमथ, आगच्छथाति अत्थो। किं पन ते भगवतो आगतभावं न जानन्तीति ? जानन्ति । बुद्धानं गतगतवानं नाम महन्तं कोलाहलं होति, केनचिदेव करणीयेन निसिन्नत्ता न आगता। “ते आगन्त्वा भिक्खुसङ्घस्स ठाननिसज्जोकासं संविदहित्वा दस्सन्ती"ति तेसं सन्तिके अवेलायम्पि भगवा पेसेसि ।
मल्लानं वन्दनावण्णना
२११. अम्हाकञ्च नोति एत्थ नो कारो निपातमत्तं। अघाविनोति उप्पन्नदुक्खा | दुम्मनाति अनत्तमना । चेतोदुक्खसमप्पिताति दोमनस्ससमप्पिता। कुलपरिवत्तसो कुलपरिवत्तसो ठपेत्वाति एकेकं कुलपरिवत्तं कुलसोपं वीथिसभागेन चेव रच्छासभागेन च विसुं विसुं ठपेत्वा ।
160
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org