________________
(३.१.४७-४८)
१. पाथिकसुत्तं
तञ्च पजानामि, ततो च उत्तरितरं पजानामि, तञ्च पजानं न परामसामि, अपरामसतो च मे पच्चत्त व निब्बुति विदिता। यदभिजानं तथागतो नो अनयं आपज्जति ।
४७. “एवंवादिं खो मं, भग्गव, एवमक्खायिं एके समणब्राह्मणा असता तुच्छा मुसा अभूतेन अब्भाचिक्खन्ति- “विपरीतो समणो गोतमो भिक्खवो च। समणो गोतमो एवमाह - 'यस्मिं समये सुभं विमोक्खं उपसम्पज्ज विहरति, सब्बं तस्मिं समये असुभन्त्वेव पजानाती' "ति । “न खो पनाहं, भग्गव, एवं वदामि – “यस्मिं समये सुभं विमोक्खं उपसम्पज्ज विहरति, सब्बं तस्मिं समये असुभन्त्वेव पजानातीति । एवञ्च ख्वाहं, भग्गव, वदामि- “यस्मिं समये सुभं विमोक्खं उपसम्पज्ज विहरति, सुभन्त्वेव तस्मिं समये पजानातीति ।
"ते च, भन्ते, विपरीता, ये भगवन्तं विपरीततो दहन्ति भिक्खवो च । एवंपसन्नो अहं, भन्ते, भगवति । पहोति मे भगवा तथा धम्मं देसेतुं, यथा अहं सुभं विमोक्खं उपसम्पज्ज विहरेय्यन्ति ।
४८. "दुक्करं खो एतं, भग्गव, तया अञ्जदिटिकेन अञखन्तिकेन अझरुचिकेन अञ्जनायोगेन अञ्जनाचरियकेन सुभं विमोक्खं उपसम्पज्ज विहरितुं। इव त्वं, भग्गव, यो च ते अयं मयि पसादो, तमेव त्वं साधुकमनुरक्खा'ति । “सचे तं, भन्ते, मया दुक्करं अञ्जदिट्टिकेन अञखन्तिकेन अरुचिकेन अञत्रायोगेन अञत्राचरियकेन सुभं विमोक्खं उपसम्पज्ज विहरितुं । यो च मे अयं, भन्ते, भगवति पसादो, तमेवाह साधुकमनुरक्खिस्सामी''ति । इदमवोच भगवा । अत्तमनो भग्गवगोत्तो परिब्बाजको भगवतो भासितं अभिनन्दीति ।
पाथिकसुत्तं निहितं पठम।
25
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
