________________
१४८
दीघनिकायो-३
(३.९.२७७-२७७)
सुरामेरयमज्जप्पमादट्ठाना | तेसं तं होति अप्पियं अमनापं । सन्ति हि, भन्ते, भगवतो सावका अरञ्जवनपत्थानि पन्तानि सेनासनानि पटिसेवन्ति अप्पसद्दानि अप्पनिग्घोसानि विजनवातानि मनुस्सराहस्सेय्यकानि पटिसल्लानसारुप्पानि । तत्थ सन्ति उळारा यक्खा निवासिनो, ये इमस्मिं भगवतो पावचने अप्पसन्ना । तेसं पसादाय उग्गण्हातु, भन्ते, भगवा आटानाटियं रक्खं भिक्खूनं भिक्खुनीनं उपासकानं उपासिकानं गुत्तिया रक्खाय अविहिंसाय फासुविहाराया'ति । अधिवासेसि भगवा तुण्हीभावेन ।
अथ खो वेस्सवणो महाराजा भगवतो अधिवासनं विदित्वा तायं वेलायं इमं आटानाटियं रक्खं अभासि -
२७७.“विपस्सिस्स च नमत्थु, चक्खुमन्तस्स सिरीमतो।
सिखिस्सपि च नमत्थु, सब्बभूतानुकम्पिनो ।।
"वेस्सभुस्स च नमत्थु, न्हातकस्स तपस्सिनो । नमत्थु ककुसन्धस्स, मारसेनापमद्दिनो ।।
"कोणागमनस्स नमत्थु, ब्राह्मणस्स वुसीमतो। कस्सपस्स च नमत्थु, विप्पमुत्तस्स सब्बधि ।।
“अङ्गीरसस्स नमत्थु, सक्यपुत्तस्स सिरीमतो । यो इमं धम्मं देसेसि, सब्बदुक्खापनूदनं ।।
"ये चापि निब्बुता लोके, यथाभूतं विपस्सिसुं । ते जना अपिसुणाथ, महन्ता वीतसारदा ।।
“हितं देवमनुस्सानं, यं नमस्सन्ति गोतमं । विज्जाचरणसम्पन्नं, महन्तं वीतसारदं । ।
148
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
