________________
(३.७.२२७-२२८)
७. लक्खणसुत्तं
गहणिया समन्नागतो नातिसीताय नाच्चुण्हाय मज्झिमाय पधानक्खमाय । बुद्धो समानो इदं लभति'। एतमत्थं भगवा अवोच ।
२२७. तत्थेतं वुच्चति -
"न पाणिदण्डेहि पनाथ लेड्डुना,
सत्थेन वा मरणवधेन वा पन । उब्बाधनाय परितज्जनाय वा,
न हेठयी जनतमहेठको अहु ।।
"तेनेव सो सुगतिमुपेच्च मोदति,
सुखप्फलं करिय सुखानि विन्दति । समोजसा रसहरणी सुसण्ठिता,
इधागतो लभति रसग्गसग्गितं ।।
"तेनाहु नं अतिनिपुणा विचक्खणा,
- अयं नरो सुखबहुलो भविस्सति । गिहिस्स वा पब्बजितस्स वा पुन,
तं लक्खणं भवति तदत्थजोतक''न्ति ।।
(२१-२२) अभिनीलनेत्तगोपखुमलक्खणानि २२८. “यम्पि, भिक्खवे, तथागतो पुरिमं जातिं पुरिमं भवं पुरिमं निकेतं पुब्बे मनुस्सभूतो समानो न च विसटं, न च विसाचि, न च पन विचेय्य पेक्खिता, उजु तथा पसटमुजुमनो, पियचक्खुना बहुजनं उदिक्खिता अहोसि। सो तस्स कम्मस्स कटत्ता...पे०... सो ततो चुतो इत्थत्तं आगतो समानो इमानि द्वे महापुरिसलक्खणानि पटिलभति । अभिनीलनेत्तो च होति गोपखुमो च।
“सो तेहि लक्खणेहि समन्नागतो, सचे अगारं अज्झावसति, राजा होति चक्कवत्ती...पे०...। राजा समानो किं लभति ? पियदस्सनो होति बहुनो जनस्स, पियो
125
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org