________________
दीघनिकायो-३
(३.६.१८१-१८३)
एतानी'ति । सो नेव उस्सादेतब्बो न अपसादेतब्बो; अनुस्सादेत्वा अनपसादेत्वा स्वेव साधुकं सापेतब्बो तेस व ब्यञ्जनानं निसन्तिया ।।
१८१. “अपरोपि चे, चुन्द, सब्रह्मचारी सङ्घ धम्मं भासेय्य । तत्र चे तुम्हाकं एवमस्स - “अयं खो आयस्मा अत्थञ्चेव सम्मा गण्हाति ब्यञ्जनानि च सम्मा रोपेती"ति । तस्स साधूति भासितं अभिनन्दितब्बं अनुमोदितब्बं; तस्स साधूति भासितं अभिनन्दित्वा अनुमोदित्वा सो एवमस्स वचनीयो- “लाभा नो आवुसो, सुलद्धं नो आवुसो, ये मयं आयस्मन्तं तादिसं सब्रह्मचारिं पस्साम एवं अत्थुपेतं ब्यञ्जनुपेत''न्ति ।
पच्चयानुञातकारणं १८२. "न वो अहं, चुन्द, दिट्ठधम्मिकानंयेव आसवानं संवराय धम्मं देसेमि । न पनाहं, चुन्द, सम्परायिकानंयेव आसवानं पटिघाताय धम्मं देसेमि । दिठ्ठधम्मिकानं चेवाहं, चुन्द, आसवानं संवराय धम्मं देसेमि; सम्परायिकानञ्च आसवानं पटिघाताय । तस्मातिह, चुन्द, यं वो मया चीवरं अनुञ्जातं, अलं वो तं- यावदेव सीतस्स पटिघाताय, उण्हस्स पटिघाताय, डंस मकस वातातप सरीसप सम्फस्सानं पटिघाताय, यावदेव हिरिकोपीनपटिच्छादनत्थं । यो वो मया पिण्डपातो अनुज्ञातो, अलं वो सो यावदेव इमस्स कायस्स ठितिया यापनाय विहिं सूपरतिया ब्रह्मचरियानुग्गहाय, इति पुराणञ्च वेदनं पटिहङ्खामि, नवञ्च वेदनं न उप्पादेस्सामि, यात्रा च मे भविस्सति अनवज्जता च फासुविहारो च। यं वो मया सेनासनं अनुज्ञातं, अलं वो तं यावदेव सीतस्स पटिघाताय, उण्हस्स पटिघाताय, डंस मकस वातातप सरीसप सम्फस्सानं पटिघाताय, यावदेव उतुपरिस्सयविनोदन पटिसल्लानारामत्थं । यो वो मया गिलानपच्चयभेसज्ज परिक्खारो अनुञातो, अलं वो सो- यावदेव उप्पन्नानं वेय्याबाधिकानं वेदनानं पटिघाताय अब्यापज्जपरमताय।
सुखल्लिकानुयोगो
१८३. "ठानं खो पनेतं, चुन्द, विज्जति यं अञतित्थिया परिब्बाजका एवं वदेय्यु - "सुखल्लिकानुयोगमनुयुत्ता समणा सक्यपुत्तिया विहरन्ती''ति । एवंवादिनो, चुन्द,
96
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org