________________
दीघनिकायो-३
(३.६.१७७-१७७)
“उदको सुदं, चुन्द, रामपुत्तो एवं वाचं भासति - "पस्सं न पस्सती 'ति । किञ्च पस्सं न पस्सतीति ? खुरस्स साधुनिसितस्स तलमस्स पस्सति, धारञ्च ख्वस्स न पस्सति । इदं वुच्चति - " पस्सं न परसती 'ति । यं खो पनेतं, चुन्द, उदकेन रामपुत्तेन भासितं हीनं गम्मं पोथुज्जनिकं अनरियं अनत्थसंहितं खुरमेव सन्धाय । यञ्च तं चुन्द, सम्मा वदमानो वदेय्य – “पस्सं न पस्सती "ति, इदमेव तं सम्मा वदमानो वदेय्य – “पस्सं न पस्सती 'ति । किञ्च पस्सं न पस्सतीति ? एवं सब्बाकारसम्पन्नं सब्बाकारपरिपूरं अनूनमनधिकं स्वाक्खातं केवलं परिपूरं ब्रह्मचरियं सुप्पकासितन्ति, इति हेतं पस्सति । इदमेत्थ अपकड्डेय्य, एवं तं परिसुद्धतरं अस्साति, इति हेतं न पस्सति । इदमेत्थ उपकड्डेय्य, एवं तं परिपूरं अस्साति, इति हेतं न पस्सति । इदं वुच्चति चुन्द - "पस्सं न पस्सती 'ति । यं खो तं, चुन्द, सम्मा वदमानो वदेय्य - "सब्बाकारसम्पन्नं...पे०... ब्रह्मचरियं सुप्पकासित "न्ति । इदमेव तं सम्मा वदमानो वदेय्य – “सब्बाकारसम्पन्नं सब्बाकारपरिपूरं अनूनमनधिकं स्वाक्खातं केवलं परिपूरं ब्रह्मचरियं सुप्पकासित ”न्ति ।
९४
सङ्गायि तब्बधम्मो
१७७. तस्मातिह, चुन्द, ये वो मया धम्मा अभिज्ञा देसिता, तत्थ सब्बेव सङ्गम्म समागम्म अत्थेन अत्थं ब्यञ्जनेन ब्यञ्जनं सङ्गायितब्बं न विवदितब्बं, यथयिदं ब्रह्मचरियं अद्धनियं अस्स चिरट्ठितिकं, तदस्स बहुजनहिताय बहुजनसुखाय लोकानुकम्पाय अत्थाय हिताय सुखाय देवमनुस्सानं । कतमे च ते, चुन्द, धम्मा मया अभिज्ञा देसिता, यत्थ सब्बेहेव सङ्गम्म समागम्म अत्थेन अत्थं ब्यञ्जनेन ब्यञ्जनं सङ्गायितब्बं न विवदितब्बं, यथयिदं ब्रह्मचरियं अद्धनियं अस्स चिरट्ठितिकं, तदस्स बहुजनहिताय बहुजनसुखाय लोकानुकम्पाय अत्थाय हिताय सुखाय देवमनुस्सानं ? सेय्यथिदं - चत्तारो सतिपट्ठाना, चत्तारो सम्मप्पधाना, चत्तारो इद्धिपादा, पञ्चिन्द्रियानि, पञ्च बलानि, सत्त बोज्झङ्गा, अरियो अट्ठङ्गिको मग्गो । इमे खो ते, चुन्द, धम्मा मया अभिज्ञा देसिता । यत्थ सब्बेहेव सङ्गम्य समागम्म अत्थेन अत्थं व्यञ्जनेन ब्यञ्जनं सङ्गायितब्बं न विवदितब्बं, यथयिदं ब्रह्मचरियं अद्धनियं अस्स चिरट्ठितिकं, तदस्स बहुजनहिताय बहुजनसुखाय लोकानुकम्पाय अत्थाय हिताय सुखाय देवमनुस्सानं ।
Jain Education International
94
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org