________________
०
दीघनिकायो-२
(२.१.१९-२३)
१
तेनोभासेन अचमचं सजानन्ति - 'अ पि किर, भो, सन्ति सत्ता इधूपपन्ना'ति । अयञ्च दससहस्सी लोकधातु सङ्कम्पति सम्पकम्पति सम्पवेधति । अप्पमाणो च उळारो ओभासो लोके पातु भवति अतिक्कम्मेव देवानं देवानुभावं । अयमेत्थ धम्मता ।
१९. "धम्मता एसा, भिक्खवे, यदा बोधिसत्तो मातुकुच्छिं ओक्कन्तो होति । चत्तारो नं देवपुत्ता चतुद्दिसं रक्खाय उपगच्छन्ति - ‘मा नं बोधिसत्तं वा बोधिसत्तमातरं वा मनुस्सो वा अमनुस्सो वा कोचि वा विहेठेसी'ति । अयमेत्थ धम्मता ।
२०. “धम्मता एसा, भिक्खवे, यदा बोधिसत्तो मातुकुच्छिं ओक्कन्तो होति । पकतिया सीलवती बोधिसत्तमाता होति, विरता पाणातिपाता, विरता अदिन्नादाना, विरता कामेसुमिच्छाचारा, विरता मुसावादा, विरता सुरामेरयमज्जप्पमादट्ठाना। अयमेत्थ धम्मता ।
२१. “धम्मता एसा, भिक्खवे, यदा बोधिसत्तो मातुकुच्छिं ओक्कन्तो होति । न बोधिसत्तमातु पुरिसेसु मानसं उप्पज्जति कामगुणूपसंहितं, अनतिक्कमनीया च बोधिसत्तमाता होति केनचि पुरिसेन रत्तचित्तेन । अयमेत्थ धम्मता।
२२. “धम्मता एसा, भिक्खवे, यदा बोधिसत्तो मातुकुच्छिं ओक्कन्तो होति । लाभिनी बोधिसत्तमाता होति पञ्चन्नं कामगुणानं । सा पञ्चहि कामगुणेहि समप्पिता समङ्गीभूता परिचारेति । अयमेत्थ धम्मता ।
२३. “धम्मता एसा, भिक्खवे, यदा बोधिसत्तो मातुकुच्छिं ओक्कन्तो होति । न बोधिसत्तमातु कोचिदेव आबाधो उप्पज्जति । सुखिनी बोधिसत्तमाता होति अकिलन्तकाया, बोधिसत्तञ्च बोधिसत्तमाता तिरोकुच्छिगतं पस्सति सब्बङ्गपच्चङ्गिं अहीनिन्द्रियं । सेय्यथापि, . भिक्खवे, मणि वेळुरियो सुभो जातिमा अटुंसो सुपरिकम्मकतो अच्छो विप्पसन्नो अनाविलो सब्बाकारसम्पन्नो । तत्रास्स सुत्तं आवुतं नीलं वा पीतं वा लोहितं वा ओदातं वा पण्डुसुत्तं वा । तमेनं चक्खुमा पुरिसो हत्थे करित्वा पच्चवेक्खेय्य - 'अयं खो मणि वेळुरियो सुभो जातिमा अटुंसो सुपरिकम्मकतो अच्छो विप्पसन्नो अनाविलो सब्बाकारसम्पन्नो । तत्रिदं सुत्तं आवुतं नीलं वा पीतं वा लोहितं वा ओदातं वा पण्डुसुत्तं वा'ति । एवमेव खो, भिक्खवे, यदा बोधिसत्तो मातुकुच्छिं ओक्कन्तो होति, न बोधिसत्तमातु कोचिदेव आबाधो उप्पज्जति, सुखिनी बोधिसत्तमाता होति
10
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org