________________
२१०
दीघनिकायो-२
भन्ते, मञ्ञामि समणब्राह्मणा आरञ्ञिका पन्तसेनासनाति, त्याहं उपसङ्कमित्वा इमे पहे पुच्छामि, ते मया पुट्ठा न सम्पायन्ति, असम्पायन्ता ममयेव पटिपुच्छन्ति - ' को नामो आयस्मा'ति ? तेसाहं पुट्ठो ब्याकरोमि - ' अहं खो, मारिस, सक्को देवानमिन्दो'ति । ते ममंयेव उत्तर पटिपुच्छन्ति - 'किं पनायस्मा, देवानमिन्द, कम्मं कत्वा इमं ठानं पत्तो 'ति ? तेसाहं यथासुतं यथापरियत्तं धम्मं देसेमि । ते तावतकेनेव अत्तमना होन्ति - 'सक्को च नो देवानमिन्दो दिट्ठो, यञ्च नो अपुच्छिम्हा, तञ्च नो ब्याकासी 'ति । ते अञ्ञदत्थु ममयेव सावका सम्पज्जन्ति, न चाहं तेसं । अहं खो पन, भन्ते, भगवतो सावको सोतापन्नो अविनिपातधम्मो नियतो सम्बोधिपरायणो "ति ।
सोमनस्सपटिलाभकथा
३६८. “अभिजानासि नो त्वं, देवानमिन्द, इतो पुब्बे एवरूपं वेदपटिलाभं सोमनस्सपटिलाभ "न्ति ? 'अभिजानामहं, भन्ते, इतो पुब्बे एवरूपं वेदपटिलाभं सोमनस्सपटिलाभ”न्ति । “यथा कथं पन त्वं, देवानमिन्द, अभिजानासि इतो पुब्बे एवरूपं वेदपटिलाभं सोमनस्सपटिलाभ "न्ति ?
(२.८.३६८-३६९)
“भूतपुब्बं, भन्ते, देवासुरसङ्गामो समुपब्यूळ्हो अहोसि । तस्मिं खो पन, भन्ते, सङ्ग्रामे देवा जिनिंसु, असुरा पराजयिंसु । तस्स मय्हं, भन्ते, तं सङ्ग्रामं अभिविजिनित्वा विजितसङ्गामस्स एतदहोसि - ' या चेव दानि दिब्बा ओजा या च असुरा ओजा, उभयमेतं देवा परिभुजिस्सन्ती 'ति । सो खो पन मे, भन्ते, वेदपटिलाभो सोमनस्सपटिलाभो सदण्डावचरो ससत्थावचरो न निब्बिदाय न विरागाय न निरोधाय न उपसमाय न अभिज्ञाय न सम्बोधाय न निब्बानाय संवत्तति । यो खो पन मे अयं, भन्ते, भगवतो धम्मं सुत्वा वेदपटिलाभो सोमनस्सपटिलाभो, सो अदण्डावचरो असत्थावचरो एकन्तनिब्बिदाय विरागाय निरोधाय उपसमाय अभिज्ञाय सम्बोधाय निब्बानाय संवत्तती 'ति ।
Jain Education International
३६९. “किं पन त्वं देवानमिन्द, अत्थदसं सम्पस्समानो एवरूपं वेदपटिलाभं सोमनस्सपटिलाभं पवेदेसी "ति ? “छ खो अहं, भन्ते, अत्थवसे सम्पस्समानो एवरूपं वेदपटिलाभं सोमनस्सपटिलाभं पवेदेमि |
210
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
