________________
१५२
दीघनिकायो-२
(२.५.२८१-२८१)
भगवा; जनवसभी अहं सुगता'ति | अभिजानासि नो त्वं आनन्द, इतो पुब्बे एवरूपं नामधेय्यं सुतं यदिदं जनवसभो''ति ?
"न खो अहं, भन्ते, अभिजानामि इतो पुब्बे एवरूपं नामधेय्यं सुतं यदिदं जनवसभोति, अपि च मे, भन्ते, लोमानि हट्ठानि 'जनवसभोति नामधेय्यं सुत्वा । तस्स महं, भन्ते, एतदहोसि - 'न हि नून सो ओरको यक्खो भविस्सति यदिदं एवरूपं नामधेय्यं सुपञत्तं यदिदं जनवसभो'ति । अनन्तरा खो, आनन्द, सद्दपातुभावा उळारवण्णो मे यक्खो सम्मुखे पातुरहोसि । दुतियम्पि सद्दमनुस्सावेसि - ‘बिम्बिसारो अहं भगवा; बिम्बिसारो अहं सुगता'ति । इदं सत्तमं खो अहं भन्ते, वेस्सवणस्स महाराजस्स सहब्यतं उपपज्जामि, सो ततो चुतो मनुस्सराजा भवितुं पहोमि ।
'इतो सत्त ततो सत्त, संसारानि चतुद्दस । निवासमभिजानामि, यत्थ मे वुसितं पुरे ।।
२८१. “दीघरत्तं खो अहं, भन्ते, अविनिपातो अविनिपातं सञ्जानामि, आसा च पन मे सन्तिठ्ठति सकदागामिताया"ति । “अच्छरियमिदं आयस्मतो जनवसभस्स यक्खस्स, अब्भुतमिदं आयस्मतो जनवसभस्स यक्खस्स । 'दीघरत्तं खो अहं, भन्ते, अविनिपातो अविनिपातं सञ्जानामी'ति च वदेसि, 'आसा च पन मे सन्तिट्ठति सकदागामिताया'ति च वदेसि, कुतोनिदानं पनायस्मा जनवसभो यक्खो एवरूपं उळारं विसेसाधिगमं सञ्जानाती"ति ? “न अझत्र, भगवा, तव सासना न अझत्र, सुगत, तव सासना, यदग्गे अहं, भन्ते, भगवति एकन्तिकतो अभिप्पसन्नो, तदग्गे अहं, भन्ते, दीघरत्तं अविनिपातो अविनिपातं सञ्जानामि, आसा च पन मे सन्तिट्ठति सकदागामिताय । इधाहं, भन्ते, वेस्सवणेन महाराजेन पेसितो विरूळहकस्स महाराजस्स सन्तिके केनचिदेव करणीयेन अद्दसं भगवन्तं अन्तरामग्गे गिञ्जकावसथं पविसित्वा मागधके परिचारके आरब्भ अढेि कत्वा मनसिकत्वा सब्बं चेतसा समन्नाहरित्वा निसिन्नं - ‘गतिं नेसं जानिस्सामि अभिसम्परायं, यंगतिका ते भवन्तो यंअभिसम्पराया'ति । अनच्छरियं खो पनेतं, भन्ते, यं वेस्सवणस्स महाराजस्स तस्सं परिसायं भासतो सम्मुखा सुतं सम्मुखा पटिग्गहितं- 'यंगतिका ते भवन्तो यंअभिसम्पराया'ति । तस्स मव्ह, भन्ते, एतदहोसि - 'भगवन्तञ्च दक्खामि, इदञ्च भगवतो आरोचेस्सामी'ति । इमे खो मे, भन्ते, द्वेपच्चया भगवन्तं दस्सनाय उपसमितुं"।
152
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org