________________
दीघनिकायो-१
(१.३.२८७-२८८)
वितुदेन्ता विपरियायन्ति, सेय्यथापि त्वं एतरहि साचरियको''ति ? “नो हिदं, भो गोतम"।
...पे०... “एवं सु ते उक्किण्णपरिखासु ओक्खित्तपलिघासु नगरूपकारिकासु दीघासिवुधेहि पुरिसेहि रक्खापेन्ति, सेय्यथापि त्वं एतरहि साचरियको"ति ? “नो हिदं, भो गोतम'।
“इति खो, अम्बठ्ठ, नेव त्वं इसि न इसित्थाय पटिपन्नो साचरियको । यस्स खो पन, अम्बट्ट, मयि कङ्खा वा विमति वा सो मं पञ्हेन, अहं वेय्याकरणेन सोधिस्सामी'ति ।
ढेलक्खणादस्सनं
२८७. अथ खो भगवा विहारा निक्खम्म चङ्कम अब्भुट्ठासि । अम्बट्ठोपि माणवो विहारा निक्खम्म चङ्कम अब्भुट्टासि | अथ खो अम्बट्ठो माणवो भगवन्तं चङ्कमन्तं अनुचङ्कममानो भगवतो काये द्वत्तिंसमहापुरिसलक्खणानि समन्नेसि । अद्दसा खो अम्बट्ठो माणवो भगवतो काये द्वत्तिंसमहापुरिसलक्खणानि येभुय्येन ठपेत्वा द्वे। द्वीसु महापुरिसलक्खणेसु कति विचिकिच्छति नाधिमुच्चति न सम्पसीदति -- कोसोहिते च वत्थगुम्हे पहूतजिव्हताय च ।
२८८. अथ खो भगवतो एतदहोसि– “पस्सति खो मे अयं अम्बट्ठो माणवो द्वत्तिंसमहापुरिसलक्खणानि येभुय्येन ठपेत्वा द्वे । द्वीसु महापुरिसलक्खणेसु कति विचिकिच्छति नाधिमुच्चति न सम्पसीदति- कोसोहिते च वत्थगुय्हे पहूतजिव्हताय चा''ति । अथ खो भगवा तथारूपं इद्धाभिसङ्घारं अभिसङ्घासि । यथा अद्दस अम्बट्ठो माणवो भगवतो कोसोहितं वत्थगुय्हं । अथ खो भगवा जिव्हं निन्नामेत्वा उभोपि कण्णसोतानि अनुमसि पटिमसि, उभोपि नासिकसोतानि अनुमसि पटिमसि, केवलंपि नलाटमण्डलं जिव्हाय छादेसि । अथ खो अम्बट्ठस्स माणवस्स एतदहोसि - “समन्नागतो खो समणो गोतमो द्वत्तिंसमहापुरिसलक्खणेहि परिपुण्णेहि, नो अपरिपुण्णेही''ति । भगवन्तं एतदवोच- "हन्द च दानि मयं, भो गोतम, गच्छाम, बहुकिच्चा मयं
92
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org