________________
(१.२.१८४ - १८५)
२. सामञ्ञफलसुत्तं
ते खमेय्य, तथा नं ब्याकरेय्यासि । तं किं मञ्ञसि, महाराज, इध ते अस्स पुरिसो दासो कम्मकारो पुब्बुट्ठायी पच्छानिपाती किङ्कारपटिस्सावी मनापचारी पियवादी मुखुल्लोकको । तस्स एवमस्स- " अच्छरियं, वत भो, अब्भुतं वत भो, पुञ्ञानं गति पुञ्ञानं विपाको । अयहि राजा मागधो अजातसत्तु वेदेहिपुत्तो मनुस्सो; अहम्पि मनुस्सो । अयहि राजा मागधो अजातसत्तु वेदेहिपुत्तो पञ्चहि कामगुणेहि समप्पितो समङ्गीभूतो परिचारेति, देवो मञ्ञे । अहं पनम्हिस्स दासो कम्मकारो पुब्बुट्ठायी पच्छानिपाती किङ्कारपटिस्सावी मनापचारी पियवादी मुखुल्लोकको । सो वतस्साहं पुञ्ञानि करेय्यं । यंनूनाहं केसमस्सुं ओहारेत्वा कासायानि वत्थानि अच्छादेत्वा अगारस्मा अनगारियं पब्बजेय्यन्ति । सो अपरेन समयेन केसमस्सुं ओहारेत्वा कासायानि वत्थानि अच्छादेत्वा अगारस्मा अनगारियं पब्बजेय्य । सो एवं पब्बजितो समानो कायेन संयुतो विहरेय्य, वाचाय संवुतो विहरेय्य मनसा संवुतो विहरेय्य, घासच्छादनपरमताय सन्तुट्टो, अभिरतो पविवेके । तं चे ते पुरिसा एवमारोचेय्युं - “ यग्घे देव जानेय्यासि, यो ते सो पुरिसो दासो कम्मकारो पुब्बुट्ठायी पच्छानिपाती किङ्कारपटिस्सावी मनापचारी पियवादी मुखुल्लोकको, सो, देव, केसमस्सुं ओहारेत्वा कासायानि वत्थानि अच्छादेत्वा अगारस्मा अनगारियं पब्बजितो। सो एवं पब्बजितो समानो कायेन संवुतो विहरति, वाचाय संवुतो विहरति, मनसा संवुतो विहरति, घासच्छादनपरमताय सन्तुट्ठो, अभिरतो पविवेके”ति । अपि नु त्वं एवं वदेय्यासि - “ एतु मे, भो, सो पुरिसो, पुनदेव होतु दासो कम्मकारो पुब्बुट्ठायी पच्छानिपाती किङ्कारपटिस्सावी मनापचारी पियवादी मुखुल्लोकको”ति ?
-
1
१८४. “नो हेतं, भन्ते । अथ खो नं मयमेव अभिवादेय्यामपि पच्चुट्ठेय्यामपि, आसनेनपि निमन्तेय्याम, अभिनिमन्तेय्यामपि नं चीवरपिण्डपातसेनासनगिलानप्पच्चयभेसज्जपरिक्खारेहि, धम्मिकम्पिस्स रक्खावरणगुत्तिं संविदहेय्यामा 'ति ।
Jain Education International
१८५. "तं किं मञ्ञसि, महाराज, यदि एवं सन्ते होति वा सन्दिट्ठिकं सामञ्ञफलं नो वा "ति ? " अद्धा खो, भन्ते, एवं सन्ते होति सन्दिट्ठिकं सामञ्ञफल ”न्ति । “इदं खो ते, महाराज, मया पठमं दिट्ठेव धम्मे सन्दिट्ठिकं सामञ्ञफलं पञ्ञत्त "न्ति ।
५३
53
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org