________________
५० निरयावलियासु [११४"अम्हे णं, देवाणुप्पिए, समणीओ निग्गन्थीओ इरियासमियाओ जाव गुचबम्भयारीओ।नो खलु कप्पइ अम्हं एयमढें कण्णेहि वि निसामेत्तए किमङ्ग पुण उद्दिसित्तए वा समायरित्तए वा । अम्हे णं, देवाणुप्पिए, नवरं तव विचित्तं केवलिपन्नत्तं धम्म परिकहेमो” ॥ ११४ ॥
तए णं सा सुभद्दा सत्थवाही तासिं अजाणं अन्तिए धम्म सोच्चा निसम्म हट्टतुट्ठा ताओ अजाओ तिक्खुत्तो वन्दइ नमंसइ, २ एवं वयासी-“सद्दहामि णं अजाओ, निग्गन्थं पावयणं, पत्तियामिरोएमिणं, अजाओ निग्गन्थीओ...एवमेयं तहमेयं अवितहमेयं," जाव सावगधम्म पडिवज्जइ । "अहासुहं, देवाणुप्पिए, मा पडिबन्धं करेह" । तए णं सा सुभद्दा सत्थवाही तासिं अजाणं अन्तिए, जाव पडिवजइ, २ ताओ अजाओ वन्दइ नमसइ, २ पडिविसजइ । तए णं सा सुभदा सत्थवाही समणोवासिया जाया, जाव विहरइ
तए णं तीसे सुभद्दाए समणोवासियाए अन्नया कयाइ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि कुडम्बजागरियं जागरियमाणीए अयमेयारुवे अज्झथिए जाव समुप्पज्जित्था-" एवं खलु अहं भद्देणं सत्थवाहेणं विउलाई भोगभोगाई जाव विहरामि, नो चेवणं अहं दारगं वा......। सेयं खलु ममं कल्लं जाव जलन्ते भद्दस्स आपुच्छित्ता सुव्वयाणं अजाणं अन्तिए अजा भवित्ता अगाराओ जाव पव्वइत्तए," एवं संपेहेइ । २ जेणेव भद्दे सत्थवाहे तेणेव उवागया करयल जाव एवं वयासी-"एवं खलु अहं, देवाणुप्पिया, तुम्भेहि सद्धिं बहूई वासाई विउलाई भोग जाव विहरामि, नो चेव