________________
२४
निरयावलियासु
वेसालीए नयरीए चेडगस्स रन्नो वामेण पाएणं पायवीढं अक्कमाहि, २ कुन्तग्गेणं लेहं पणावेहि । २ आसुरुत्ते जाव मिसिमिसेमाणे तिवलियं भिउडिं निडाले साहट्ट चेडगं रायं एवं वयासी-'हं भो चेडगराया, अपत्थियपत्थिया, दुरन्त' जाव परिवजिया, एस णं कृणिए राया आणवेइ-पञ्चप्पिणाहि णं कृणियस्स रन्नो सेयणगं अट्ठारसवंकं च हारं, वेहल्लं च कुमारं पेसेहि, अहव जुद्धसजो चिट्ठाहि । एस णं कूणिए राया सवले सवाहणे सखन्धावारे णं जुद्धसजे इह हव्वमागच्छइ'" ॥५०॥
तए णं से दूर करयल , तहेव जाव, जेणेव चेडए रााँ, तेणेव उवागच्छइ । २ करयल जाव वद्धावेत्ता एवं वयासी"एस णं, सामी, ममं विणयपडिवत्ती । इयाणिं कृणियस्स रत्नो आण" त्ति चेडगस्स रन्नो वामेणं पाएणं पायवीढं अक्कमइ। २ आसुरुत्ते कुन्तग्गेण लेहं पणावेइ, तं चेव 'सबलखन्धावारेणं इह हव्वमागच्छद"॥५१॥
तए णं से चेडए राया तस्स दूयस्स अन्तिए एयम8 सोचा निसम्म आसुरुत्ते जाव साहट्ट एवं वयासी-"न अप्पिणामि णं कृणियस्स रन्नो सेयणगं अट्ठारसवंकं हारं, वेहल्लं च कुमारं नो पेसेमि, एस णं जुद्धसज्जे चिट्ठामि"। तं दूयं असक्कारियं असंमाणियं अवदारेणं निच्छुहावेइ ॥५२॥ ___तए णं से कृणिए राया तस्स दृयस्स अन्तिए एयमटुं सोचा निसम्म आसुरुत्ते कालाईए दस कुमारे सद्दावेइ, २ एवं वयासी-" एवं खलु, देवाणुप्पिया, वेहल्ले कुमारे ममं असंविदिएणं सेयणगं गग्धहत्थिं अट्ठारसवंकं हारं अन्तेउरं १ A जुद्धे.