________________
ज्ञाताधर्मकथा
१०८ तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स एगा वरतरुणी जाव सुरूवा सीयं दुरुहइ, दुरुहित्ता मेहस्स
कुमारस्स पुव्वदक्खिणे णं सेयं रययामयं विमलसलिलपुण्णं मत्तगयमहामुहाकिइ- समाणं भिंगारं गहाय चिट्ठइ । तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स पिया कोडुबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावित्ता एवं वयासीखिप्पामेव भो देवाणुप्पिया ! सरिसयाणं सरिसत्तयाणं सरिसव्वयाणं एगाभरण-गहियणिज्जोयाणं कोडुंबियवरतरुणाणं सहस्स सद्दावेह जाव सद्दावेति | तए णं कोडुबिय-वरतरुणपुरिसा सेणियस्स रण्णो कोडुबियपुरिसेहिं सद्दाविया समाणा हद्वतुट्ठ ण्हाया जाव एगाभरण-गहिय-णिज्जोया जेणामेव सेणिए राया तेणामेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता सेणियं रायं एवं वयासी- संदिसह णं देवाणुप्पिया ! जं णं अम्हेहिं करणिज्ज। तए णं से सेणिए राया तं कोडुबियवरतरुणसहस्सं एवं वयासी- गच्छह णं देवाणुप्पिया! मेहस्स कुमारस्स पुरिससहस्सवाहिणिं सीयं परिवहेह । तए णं ते कोडुबियवर- तरुणसहस्से सेणिएणं रण्णा एवं वुत्तं संतं हढं तुटुं तस्स मेहस्स कुमारस्स पुरिससहस्सवाहिणिं सीयं परिवहइ । तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स पुरिससहस्सवाहिणिं सीयं दुरूढस्स समाणस्स इमे अट्ठमंगलगा तप्पढमयाए पुरओ अहाणुपुव्वीए संपट्ठिया, तं जहा- सोत्थिय-सिरिवच्छणंदियावत्त-वद्धमाणग-भद्दासण-कलस-मच्छ-दप्पणया जाव बहवे अत्थत्थिया जाव ताहिं इट्ठाहिं जाव अणवरयं अभिणंदंता य एवं वयासी
१११/
जय जय गंदा ! जय जय भद्दा ! जयणंदा ! भदं ते, अजियाइं जिणाहि इंदियाइं, जियं च पालेहि समणधम्म, जियविग्घोऽवि य वसाहि तं देव ! सिद्धिमज्झे, णिहणाहि रागद्दोसमल्ले तवेणं धिइ-धणिय-बद्धकच्छे, मद्दाहि य अट्ठकम्मसत्तू झाणेणं उत्तमेणं सुक्केणं अप्पमत्तो, पावय वितिमिरमणत्तरं केवलं णाणं, गच्छ य मोक्खं परमपयं सासयं च अयलं, हंता परीसहचमूणं, अभीओ परीसहोवसग्गाणं, धम्मे ते अविग्धं भवउ त्ति कट्ठ पुणो पुणो मंगल-जयजयसई पउंजंति | तए णं से मेहे कुमारे रायगिहस्स णगरस्स मज्झंमज्झेणं णिग्गच्छइ, णिग्गच्छित्ता जेणेव गुणसीलए चेइए तेणामेव उवागच्छड़, उवागच्छित्ता पुरिससहस्सवाहिणीओ सीयाओ पच्चोरुहइ ।