________________
ज्ञाताधर्मकथा
मणसि करेमाणे करेमाणे चिट्ठइ । तं सेयं खलु मम अभयस्स कुमारस्स अंतिए पाउब्भवित्तए । एवं संपेहेइ, संपेहित्ता उत्तरपुरच्छिमं दिसीभागं अवक्कमइ, अवक्कमित्ता वेउव्वियसमग्घाएणं समोहणइ, समोहणित्ता संखेज्जाइं जोयणाई दंड णिसिरइ, णिसिरित्ता तत्थगयाणं- रयणाणं वइराणं वेरुलियाणं लोहियक्खाणं मसारगल्लाणं हंसगब्भाणं पलगाणं सोगंधियाणं जोइरसाणं अंकाणं अंजणाणं रयणाणं जायरूवाणं अंजणपुलयाणं फलिहाणं रिहाणं अहाबायरे पोग्गले परिसाडेइ, परिसाडित्ता अहासुहमे पोग्गले परिगिण्हइ, परिगिण्हइत्ता अभयकुमारमणुकंपमाणे देवे पुव्वभवजणिय-णेह-पीइ-बहुमाणजायसोगे तओ विमाणवरपुण्डरियाओ रयणुत्तमाओ धरणितल-गमण -तुरियसंजणिय- गमणपयारो; वाघुण्णिय-विमल-कणग-पयरग-वडिंसग-मउडुक्कडाडोवदंसणिज्जो अणेगमणि- कणगरयणपहकर-परिमंडिय-भत्तिचित-विणिउत्तगमणुगुण-जणियहरिसे खोलमाणवर- ललियकुंडलुज्जलिय- वयणगुण-जणिय -सोम्मरूवो, उदिओ विव कोमुदीणिसाए सणिच्छरंगारकुज्जलियमज्झभागत्थो णयणाणंदो सरयचंदो, दिव्वोसहि-पज्जलुज्जलिय-दंसणाभिरामो उउ- लच्छिसमत्तजायसोहो पइट्ठगंधुद्धयाभिरामो मेरू विव णगवरो विगुध्वियविचित्तवेसो, दीवसमुद्दाणं असंखपरिमाणणामधेज्जाणं मज्झकारेणं वीइवयमाणो, ताए उक्किट्ठाए तुरियाए चवलाए चंडाए सीहाए उद्धृयाए जइणाए छेयाए दिव्वाए देवगईए जेणामेव जंबुद्दीवे दीवे, भारहे वासे, जेणामेव दाहिणड्ढभरए रायगिहे णगरे पोसहसालाए अभए कुमारे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अंतलिक्खपडिवण्णे दसद्धवण्णाइं सखिंखिणियाइं पवरवत्थाई परिहिए अभयकुमारं एवं वयासीअहं णं देवाणुप्पिया ! पुव्वसंगइए सोहम्मकप्पवासी देवे महढिए, जं णं तुमं पोसहसालाए अट्ठमभत्तं पगिण्हित्ता णं ममं मणसि करेमाणे चिट्ठसि, तं एस णं देवाणुप्पिया! अहं इहं हव्वमागए | संदिसाहि णं देवाणप्पिया ! किं करेमि ? किं दलयामि ? किं पयच्छामि ? किं वा ते हियइच्छियं ?
तए णं से अभए कुमारे तं पुव्वसंगइयं देवं अंतलिक्खपडिवण्णं पासइ, पासित्ता हद्वतुढे पोसहं पारेइ, पारित्ता करयल जाव अंजलिं कट्ट एवं वयासी- एवं खलु देवाणुप्पिया! मम चुल्लमाउयाए धारिणीए देवीए अयमेयारूवे अकालदोहले पाउब्भूए-धण्णाओ णं ताओ अम्मयाओ तहेव पुव्वगमेणं जाव विणिज्जामि; तं गं तुमं देवाणुप्पिया ! मम चुल्लमाउयाए धारिणीए देवीए अयमेयारूवं अकालदोहलं विणेहि । तए णं से देवे अभएणं कुमारेणं एवं वुत्ते समाणे हद्वतुढे, अभयकुमारं एवं वयासी- तुमं णं देवाणुप्पिया ! सुणिव्वुय-वीसत्थे अच्छाहि । अहं णं तव चुल्लमाउयाए धारिणीए देवीए अयमेयारूवं दोहलं विणेमि त्ति कट्ठ अभयस्स कुमारस्स अंतियाओ पडिणिक्खमइ;