________________
ज्ञाताधर्मकथा
११२ तए णं तं दोवइं रायवरकण्णं अंतेउरियाओ सव्वालंकारविभूसियं करेंति । किं ते?
वरपायपत्तेणेउरा जाव चेडिया-चक्कवाल-महयरग-विंद परिक्खित्ता अंतेउराओ पडिणिक्खमइ, पडिणिक्खमित्ता जेणेव बाहिरिया उवट्ठाणसाला, जेणेव चाउग्घंटे आसरहे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता किड्डावियाए लेहियाए सद्धिं चाउग्घंटं आसरहं दुरुहइ । तए णं धद्वज्जुण्णे कुमारे दोवईए कण्णाए सारत्थं करेइ । तए णं सा दोवई रायवरकण्णा कंपिल्लपुरं णयरं मज्झमज्झेणं जेणेव सयंवरमंडवे तेणेव उवागच्छड. उवागच्छित्ता रहं ठवेइ, ठवित्ता रहाओ पच्चोरुहइ, पच्चोरुहित्ता किड्डावियाए लेहिगाए य सद्धिं सयंवरमंडवं अणुपविसइ, करयल जाव तेसिं वासुदेवपामोक्खाणं बहूणं रायवर- सहस्साणं पणाम करेइ । तए णं सा दोवई रायवरकण्णा एग महं सिरिदामगंडं, किं ते ? पाडल-मल्लिय-चंपय जाव सत्तच्छयाईहिं गंधद्धणिं मुयंतं परमसुहफासं दरिसणिज्जं गिण्हइ । तए णं सा किड्डाविया सुरूवा जाव वामहत्थेणं चिल्लगं दप्पणं गहेउण सललियं दप्पणसंकेतबिंबसंदंसिए य से दाहिणेणं हत्थेणं दरिसिए पवररायसीहे । फुड-विसय- विसुद्धरिभिय-गंभीर-महर-भणिया सा तेसिं सव्वेसिं पत्थिवाणं अम्मापिऊणं वंस-सत्त-सामत्थगोत्त-विक्कंति-कंति-बहुविहआगम-माहप्प-रूव-जोव्वण-गुण-लावण्ण-कुल-सील- जाणिया कित्तणं करेइ । पढमं जाव वण्हिपुंगवाणं दसदसारवर-वीरपुरिसाणं तेलोक्कबलवगाणं सत्तु-सय- सहस्स माणावमद्दगाणं भवसिद्धिय-पवरपुंडरीयाणं चिल्लगाणं बल-वीरिय- रूव-जोव्वण-गुणलावण्ण-कित्तिया-कित्तणं करेइ, ततो पुणो उग्गसेणमाईणं जायवाणं, भणइ यसोहग्गरूव- कलिए वरेहि वरपुरिसगंधहत्थीणं जो हु ते होइ हियय-दइयो । तए णं सा दोवई रायवरकण्णगा बहूणं रायवरसहस्साणं मज्झमज्झेणं समइच्छमाणी समइच्छमाणी पव्वकयणियाणेणं चोइज्जमाणी चोइज्जमाणी जेणेव पंच पंडवा तेणेव उवागच्छड़, उवागच्छित्ता ते पंच पंडवे तेणं दसद्धवण्णेणं कुसुमदामेणं आवेढियपरिवेढियं
करेइ, करित्ता एवं वयासी- एए णं मए पंच पंडवा वरिया । ११८ तए णं तेसिं वासुदेवपामोक्खाणं बहुणिं रायसहस्साणि महया महया सद्देणं उग्घोसेमाणा
उग्घोसेमाणा एवं वयंति- सुवरियं खलु भो! दोवईए रायवरकण्णाए त्ति कट्ट सयंवरमंडवाओ
पडिणिक्खमंति, पडिणिक्खमित्ता जेणेव सया सया आवासा तेणेव उवागच्छंति । ११९ तए णं धट्ठजुण्णे कुमारे पंच पंडवे दोवइं रायवरकण्णं चाउग्घंटं आसरहं दुरुहावेइ
दुरुहावेत्ता कंपिल्लपुरं मज्झमज्झेणं जाव सयं भवणं अणुपविसइ ।
168