________________
१९
|२०|
२१
२२
ज्ञाताधर्मकथा
चिरावेइ। तं गच्छह णं तुब्भे देवाणुप्पिया! धम्मरुइस्स अणगारस्स सव्वओ समंता मग्गण - गवेसणं करेह ।
तए णं ते समणा णिग्गंथा जाव पडिसुर्णेति, पडिसुणित्ता धम्मघोसाणं थेराणं अंतियाओ पडिणिक्खमंति, पडिणिक्खमित्ता धम्मरुइस्स अणगारस्स सव्वओ समंता मग्गण - गवेसणं करेमाणा जेणेव थंडिल्ले तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता धम्मरुइस्स अणगारस्स सरीरगं णिप्पाणं णिच्चेट्टं जीवविप्पजढं पासंति, पासित्ता- हा हा अहो! अकज्जमिति कट्टु धम्मरुइस्स अणगारस्स परिणिव्वाणवत्तियं काउस्सग्गं करेंति, करित्ता धम्मरुइस्स अणगारस्स आयारभंडगं गेण्हंति, गेण्हित्ता जेणेव धम्मघोसा थेरा तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता गमणागमणं पडिक्कमंति, पडिक्कमित्ता एवं वयासी
एवं खलु अम्हे तुब्भं अंतियाओ पडिणिक्खमामो, पडिणिक्खमित्ता सुभूमिभागस्स उज्जाणस्स परिपेरंतेणं धम्मरुइस्स अणगारस्स सव्वओ समंता मग्गण - गवेसणं करेमाणा जेणेव थंडिल्ले तेणेव उवागच्छामो, उवागच्छित्ता जाव इहं हव्वमागया । तं कालगए णं भंते ! धम्मरुइ अणगारे । इमे से आयारभंड |
तए णं ते धम्मघोसा थेरा पुव्वगए उवओगं गच्छंति, गच्छित्ता समणे णिग्गंथे णिग्गंथीओ य सद्दावेंति, सद्दावित्ता एवं वयासी- एवं खलु अज्जो ! मम अंतेवासी धम्मरुइ णामं अणगारे पगइभद्दए जाव विणीए मासंमासेणं अणिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणे जाव णागसिरीए माहणीए गिहे अणुपविट्ठे । तए णं सा णागसिरी माहणी जाव णिसिरइ । तए णं से धम्मरुइ अणगारे अहापज्जत्तमिति कट्टु णागसिरीए माहणीए गिहाओ पडिणिक्खमइ जाव समाहिपत्ते कालगए ।
से णं धम्मरुइ अणगारे बहूणि वासाणि सामण्णपरियागं पाउणित्ता आलोइय-पडिक्कंते समाहिपत्ते कालमासे कालं किच्चा उड्ढे जाव सव्वट्ठसिद्धे महाविमाणे देवत्ताए उववण्णे । तत्थ णं अजहण्णमणुक्कोसं तेत्तीसं सागरोवमाइं ठिई पण्णत्ता । तत्थ धम्मरुइस्स वि देवस्स तेत्तीसं सागरोवमाइं ठिई पण्णत्ता । से णं धम्मरुई देवे ताओ देवलोगाओ जाव चइत्ता महाविदेहे वासे सिज्झिहिइ ।
तं धिरत्थु णं अज्जो ! णागसिरीए माहणीए अधण्णाए अपुण्णाए जाव णिंबोलियाए, जाए णं तहारूवे साहू धम्मरुई अणगारे मासखमणपारणगंसि सारइएणं जाव णेहावगाढेणं अकाले चेव जीवियाओ ववरोविए ।
तए णं ते समणा णिग्गंथा धम्मघोसाणं थेराणं अंतिए एयमट्ठे सोच्चा णिसम्म चंपा सिंघाडग- तिग जाव बहुजणस्स एवमाइक्खंति- धिरत्थु णं देवाणुप्पिया ! णागसिए
153