________________
|२९|
३०
३१
३२
३४
ज्ञाताधर्मकथा
पोक्खरिणीए परिपेरंतेसु फासुएणं ण्हाणोदएणं उम्मद्दणालोलियाहि य वित्तिं कप्पेमाणस्स विहरित्तए इमेयारूवं अभिग्गहं अभिगेण्हित्ता जावज्जीवाए छट्ठछट्टेणं जाव विहरइ |
तेणं कालेणं तेणं समएणं अहं गोयमा ! गुणसीलए चेइए समोसढे । परिसा णिग्गया । तए णं णंदाए पुक्खरिणीए बहुजणो ण्हायमाणो य पियमाणो य पाणियं संवहमाणो य अण्णमण्णं एवमाइक्खड़ एवं खलु समणे भगवं महावीरे इहेव गुणसीलए चेइए समोसढे । तं गच्छामो णं देवाणुप्पिया ! समणं भगवं महावीरं वंदामो जाव पज्जुवासामो । एयं मे इहभवे परभवे य हियाए सुहाए खमाए णिस्सेयसाए आणुगामियत्ताए भविस्सइ ।
तए णं तस्स दद्दुरस्स बहुजणस्स अंतिए एयमट्ठे सोच्चा णिसम्म अयमेयारूवे अज्झत्थि चिंतिए पत्थिए मणोगए संकप्पे समुप्पज्जेत्था- एवं खलु समणे भगवं महावीरे समोसढे । तं गच्छामि णं समणं भगवं महावीरं वंदामि एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता णंदाओ पुक्खरिणीओ सणियं-सणियं उत्तरड़, उत्तरित्ता जेणेव रायमग्गे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता उक्किट्ठाए दद्दुरगईए वीईवयमाणे - वीईवयमाणे जेणेव ममं अंतिए तेणेव पहारेत्थ गमणाए । इमं च णं सेणिए राया भंभसारे पहाए जाव सव्वालंकारविभूसए हत्थिखंधवरगए सकोरंटमल्लदामेणं छत्तेणं धरिज्जमाणेणं सेयवरचामरेहि य उद्धव्वमाणेहिं महयाहय-गयरह- भड-चडगर-कलियाए चाउरंगिणीए सेणाए सद्धिं संपरिवुडे मम पायवंदए हव्वमागच्छइ । तणं से दद्दुरे सेणियस्स रण्णो एगेणं आसकिसोरएणं वामपाएणं अक्कंते समाणे अंतणिग्घाइए कए यावि होत्था ।
त णं से दद्दुरे अत्थामे अबले अवीरिए अपुरिसक्कारपरक्कमे अधारणिज्जमिति एतमवक्कम जाव एवं वयासी
णमोत्थुणं अरहंताणं भगवंताणं जाव सिद्धि गइणामधेज्जं ठाणं संपत्ताणं । णमोत्थुणं णं समणस्स भगवओ महावीरस्स मम धम्मायरियस्स जाव संपाविउकामस्स । पुव्विं पि य णं मए समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए थूलए पाणाइवाए पच्चक्खाए जाव थूलए परिग्गहे पच्चक्खाए । तं इयाणिं पि तस्सेव अंतिए सव्वं पाणाइवायं पच्चक्खामि जाव सव्वं परिग्गहं पच्चक्खामि जावज्जीवं । सव्वं असणं पाणं खाइमं साइमं पच्चक्खामि जावज्जीवं । जं पि य इमं सरीरं इट्ठे कंतं जाव मा णं विविहा रोगायंका परिसहोवसग्गा फुसंतु; एयं पिणं चरिमेहिं ऊसासेहिं वोसिरामि त्ति कट्टु ।
तए णं से दद्दुरे कालमासे कालं किच्चा जाव सोहम्मे कप्पे दद्दुरवडिंस विमाणे उववायसभाए दद्दुरदेवत्ताए उववण्णे । एवं खलु गोयमा ! दद्दुरेणं सा दिव्वा देवड्ढी द्धा पत्ता जाव अभिसमण्णागया ।
दद्दुरस्स णं भंते! देवस्स केवइयं कालं ठिई पण्णत्ता ?
135