________________
९०
९१
९२
९३
९४
भगवई सुत्त
सेयं, णो खलु एयं रज्जस्स वा जाव जणवयस्स वा सेयं, जं णं देवाणुप्पिया ! समणेहिं णिग्गंथेहिं मिच्छं विप्पडिवण्णा, विरमंतु णं देवाणुप्पिया ! एयस्स अट्ठस्स अकरणयाए । तएणं से विमलवाहणे राया तेहिं बहूहिं राईसर जाव सत्थवाहप्पभिईहिं एयमट्ठे विण्णत्ते समाणे 'णो धम्मो' त्ति 'णो तवो' त्ति मिच्छाविणएणं एयमट्ठे पडिसुणेहिइ ।
तस्स णं सयदुवारस्स णयरस्स बहिया उत्तरपुरच्छिमे दिसिभाए एत्थ णं सुभूमिभागे णामं उज्जाणे भविस्सइ । सव्वोउय, वण्णओ । तेणं कालेणं तेणं समएणं विमलस्स अरहओ पउप्पए सुमंगले णामं अणगारे जाइसंपण्णे एवं जहा धम्मघोसस्स वण्णओ जाव संखित्तविउल-तेयलेस्से, तिण्णाणोवगए, सुभूमिभागस्स उज्जाणस्स अदूरसामंते छटुं छट्टेणं अणिक्खित्तेणं जाव आयावेमाणे विहरिस्सइ ।
तणं से विमलवाहणे राया अण्णया कयाइ रहचरियं काउं णिज्जाहिइ । तएणं से विमलवाहणे राया सुभूमिभागस्स उज्जाणस्स अदूरसामंते रहचरियं करेमाणे सुमंगलं अणगारं छट्टं छट्टेणं जाव आयावेमाणं पासिहिइ, पासित्ता आसुरुत्ते जाव मिसिमिसेमाणे सुमंगलं अणगारं रहसिरेणं णोल्लावेहिइ । तएणं से सुमगंले अणगारे विमलवाहणेणं रण्णा रहसिरेणं णोल्लाविए समाणे सणियं सणियं उट्ठेहिति, उट्ठित्ता दोच्चं पि उड्ढं बाहाओ पगिज्झियपगिज्झिय जाव आयावेमाणे विहरिस्सइ । तएणं से विमलवाहणे राया सुमंगलं अणगारं दोच्चं पि रहसिरेणं णोल्लावेहिइ ।
तएणं से सुमंगले अणगारे विमलवाहणेणं रण्णा दोच्चं पि रहसिरेणं णोल्लाविए समाणे सणियं- सणिय उट्ठेहिड़ि, उट्ठित्ता ओहिं पउंजेहिड़ि, ओहिं परंजित्ता विमलवाहणस्स रण्णो तीतद्धं ओहिणा आभोएहिइ, आभोइत्ता विमलवाहणं रायं एवं वदिहि - णो खलु तुमं विमलवाहणे राया, णो खलु तुमं देवसेणे राया, णो खलु तुमं महापउमे राया, तुमं णं इओ तच्चे भवग्गहणे गोसाले णामं मंखलिपुत्ते होत्था, समणघायए जाव छउमत्थे चेव कालगए, तं जइ ते तया सव्वाणुभूइणा अणगारेणं, पभुणा वि होऊणं सम्मं सहियं खमियं तितिक्खियं अहियासियं; जइ ते तया सुणक्खत्तेणं अणगारेणं जाव अहियासियं, जइ ते तया समणेणं भगवया महावीरेणं पभुणा वि जाव अहियासियं, तं णो खलु ते अहं तहा सम्मं सहिस्सं जाव अहियासिस्सं; अहं ते सहयं सरहं ससारहियं तवेणं तेएणं एगाहच्चं कूडाहच्चं भासरासिं करेज्जामि ।
तएणं से विमलवाहणे राया सुमंगलेणं अणगारेणं एवं वुत्ते समाणे आसुरुत्ते जाव मिसिमिसेमाणे सुमंगलं अणगारं तच्चं पि रहसिरेणं णोल्लावेहिइ । तएणं से सुमंगले अणगारे विमलवाहणेणं रण्णा तच्चं पि रहसिरेणं णोल्लाविए समाणे आसुरुत्ते जाव मिसिमिसेमाणे आयावणभूमिओ पच्चोरुहइ, पच्चोरुहित्ता तेयासमुग्धाएणं समोहण्णिहिइ, तेयासमुग्घाएणं समोहणित्ता सत्तट्ठ पयाइं पच्चोसक्किहिइ, सत्तट्ठ पयाइं पच्चोसक्कित्ता विमलवाहणं रायं सहयं सरहं ससारहियं तवेणं तेएणं जाव भासरासिं करेहिइ ।
सुमंगले णं भंते ! अणगारे विमलवाहणं रायं सहयं जाव भासरासिं करित्ता कहिं गच्छिहिइ, कहिं उववज्जिहिइ ?
407